Wicked Her

Kabanata 12

"We wont be here next summer." Mabilis akong natigil sa pagpupunas ng buhok at napatingin kay Chad. Katatapos lang kasi naming maligo sa ilog, nasa cottage kami ngayon.

"What?!" Tanong ko.

"We wont be here next summer--" Ulit nya.

"Why?" Tanong ko. Nagkibit balikat sya at tumingin sa malayo.

"You know, I noticed tha when you love you forgot who you are." Saad nya tsaka tumingin sa akin. I thought he was joking for a second but she look serious then smile, his dimple showed up.

"Ha?" Masyado syang seryoso. Walang halong biro ang sinabi nya.

"Wala." Tsaka sya ngumiti muli.

"Bakit nga?" Tanong ko. Kumunot noo sya at napatingin kay Emily sa malayo.

"Kasi nga.." Pinutol nya ang sinasabi nya at mabilis na tumalon sa tubig. Napairap nalang ako.

"Whatever!" Sigaw ko.

"Hindi nga pwede!" Seryoso at nakakatakot ang boses na sumalubong sa amin sa mansyon nila Chad. Sabay kaming bumaba sa kabayo. Nauna syang pumasok sa bahay nila. Nasa likod namin si Emily dala ang gamit.

"Maiiwan na lang ako dito kay papa." Nakasimangot na saad ni Nealle.

"What for? Diyan sa katulong na yan?!" Napaatras ako. Nakakatakot si tita. "Akala mo ba hindi ko alam? Na hindi namin alam yang mga pinag--"

"Ma! Mahal ko sya!" Damn.

Tumawa si tita Lydia.

"Anong alam mo sa pagibig?" Napatingin ako kay Emily. "Bata ka pa. Ni hindi mo nga alam na wala kang mapapala sa isang mucha--"

"Mahal ko sya!" Napahawak ako sa dibdib ko. Nealle's angry voice roared in the whole mansion.

Ang sarap sa tenga ng mga salita nyabut at the same time it sounds painful.

Narinig kong humikbi si Emily.

"Tuloy ang balik sa States!" Pagtatapos ni tita ng usapan.

Napatingin ako kay Nealle. I saw coldness in his eyes, pure coldness. Nakayuko lang sya.

Damn.

My heartache wuthout even kmowing why.

And it was the last summer I saw him.

"Happy graduation anak!" Dad kissed me on the cheek. Then put a huge gift on my bed.

"S-san ka punta dad?" Malungkot na tanong ko.

"Sa San Andres, may problema sa mga baka--"

"Dad graduation day ko ngayon!" Naiiyak na saad ko. "Last week lang ay bumalik ka sa San Andres ah?!" Tumayo ako.

"Sorry hija, but I have to go." Walang sabi ay hinalikan nya ako sa noo at umalis.

I felt weak. I'm starting to lose my dad. Its my graduation day today. I'm now graduate as a junior high. Napaupo ako sa kama at napatingin sa phone ko. It's mom. One year ago I found my mom, no she found me. Gusto nya daw ako kunin pero tumanggi ako. I want to stay here. She's somewhere out the country, Italy? I dont know.

"Hi mom." Walang ganang bati ko.

"Conngrats nak." Magandang boses ng mommy ko ang bumati sa akin.

"Thanks." Walang ganang saad ko.

"San ka pupunta ngayon?" Hindi ako sumagot. "Wanna come here for a vacation?" I pouted. "Hello?"

"Hmm." Naghikab ako kunyari. I'm not really fond of her, she left us. She selfishly left me but I don't hate her. I can't.

"Sige tulog ka na 'nak! Goodnight." Then she ended the call.

Napahiga nalang ako sa kama. What to do with my life?

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Halos mapatalon ako sa gulat ng kumalabog ang pinto ng kwarto ko.

"Senyorita!" Sigaw ng katulong. "Si Senyor naaksidente!"