Ik draag dit op aan am_2406 omdat ze dit verhaal in haar leeslijstje heeft genomen. Veel leesplezier!
Isabella pov:
De week kroop voorbij. Elke dag leek zo langzaam voorbij te gaan. Ik begreep me zelf niet zo goed meer, het was vakantie en toch leek het alsof ik iets miste. Maar toen was die dag er uiteindelijk. Kerst avond! Ik liep naar de badkamer en klopte op de deur.
'Kan ik binnen komen?' vroeg ik onzeker. Mijn zus was al meer dan een uur in de badkamer, ik begon wat ongeduldig te worden.
'Binnen een uur zijn de gasten hier', liet ik haar nu dringender weten. 'En ik en papa moeten ons nog omkleden!' Ze hoorde gestommel in de badkamer en de deur werd geopend, toen werd ik bij mijn arm genomen en naar binnen getrokken. Verschrikt struikelde ik de kamer binnen.
'Waarvoor was dit dan nodig?' vroeg ik geërgerd en ik wreef over mijn pijnlijke arm. Mijn zus giechelde alleen maar en zette me toen op de rand van het bad.
'Neem jij nu maar vlug een bad dan kan ik je kleren gaan halen', zei ze en weg was ze. Ik kwam overeind en taste naar de kraan aan het bad. Ik draaide de warme kraan open en kleedde me vervolgens uit. Met voorzichtige passen klom ik in bad en liet me in het warme water zakken. Genietend sloot ik mijn ogen, ik kon voelen hoe heel mijn lichaam zich ontspande. Ik had niet eens beseft dat ik zo zenuwachtig was. Straks zullen de gasten kerst avond vieren in ons huis en om half elf gaan we met zijn allen naar de nachtmis in de kerk. Mijn vader had verschillende mensen uitgenodigd in de buurt waaronder mijn vrienden en Edward. Mijn adem versnelde zich plotseling bij het denken aan zijn naam. Ik schrok uit mijn gedachten op, toen ik het luid geklop van mijn zus op de deur hoorde.
'Mag ik binnen komen?' vroeg ze aan me. Geschrokken sprong ik uit bad, ik kon me nog net aan de rand van de lavabo vastgrijpen en zo verhinderen dat ik zou vallen. Half van de schrik bekomen nam ik mijn handdoek en wikkelde hem om mij heen. En vervolgens gaf ik de toestemming aan mijn zus, dat ze kon binnen komen.
'Dit zal je prachtig staan', zei ze toen ik hoorde hoe ze binnen kwam. Met elke stap die ze zette ging er een luide tik door de kamer, ze droeg vast van die hoge hakken. Ik slikte, ze zou toch niet zo'n hebben voor mij? Ik hoorde hoe ze de kleren op een stoel legde en mijn schoenen op de grond plaatste.
'Roep me als je aangekleed ben, zo kan ik je haar nog even doen', ik knikte maar, ik was veel te zenuwachtig om nog echt te weten wat ze tegen me zei. Nog geen halve minuut nadat ze de kamer had verlaten had ik het kleedje al aan. Het voelde verbazend licht aan. Ik liet de stof tussen mijn vingers door glippen, die was zo zacht als zijde. Het was een eenvoudig kledingstuk zonder allerhande tralalaatjes. Ik was er meteen helemaal gek op, al wist ik nog niet eens welk kleur het had. Ik taste met mijn voeten de grond af en vond toen mijn schoenen tot mijn grote opluchting waren het heen grote hakken maar gewoon een verhoging van twee centimeter aan mijn hielen. Alsof mijn zus helderziend was kwam ze de kamer inlopen.
'Ik dacht al dat je nu wel klaar zou zijn', zei ze lachend. 'En wat vind je er van?'
'Fantastisch!' riep ik haast uit en ik wist dat ze dit leuk vond. Ze nam me bij de schouders en drukte me op een stoel neer.
'Nu alleen je haar nog', zei ze opgewekt en ik voelde hoe ze met haar zachte een fijne vingers mijn haar doorkamde. Ze stak een paar spelden in mijn haar en toen was ze al klaar.
'Zo zou jij me nog vaker mogen klaarmaken', grapte ik, 'Het is vast voor het eerst dat het zo snel ging.'
'Er was immers niet zoveel tijd', legde ze me uit. Daar schrok ik even van. Raad wat ze met me zou gedaan hebben als er veel meer tijd was geweest, ik moest er niet eens aan denken. We liepen met ons tweeën de kamer uit. En ik voelde hoe mijn vader mij haastig passeerde en de badkamer dichtdeed. Ik hoorde net nog hoe hij iets mompelde over dochters en badkamers. Ik lachte stilletjes bij mijzelf. Daar had hij misschien wel gelijk in. We liepen de trap af naar beneden, ik steeds zenuwachtender en mijn zus vrolijk en hyper. Na een goede vijf minuten kwam ook mijn vader naar beneden.
JE LEEST
Stille winterrozen (Twilight)
Fiksi PenggemarIsabella en haar tweelingzus Helena wonen samen met hun vader in Chicago in het jaar 1916. Isabella kamt met heel wat problemen, ze is namelijk blind. Door deze beperking word ze door een groepje erg gepest, dit verteld ze aan niemand, zelfs niet aa...