Sultanların Yükselişi -Kam Savaşları-

23. Bölüm 'Gazze'

Selamünaleyküm,

Operasyonlar yine son hızla devam etmeye başladı, hareketlendik yani... Bundan sonra da ağırlıkta böyle hareketler göreceğiz. Bölümü bitirince fikrinizi iletin. :) 

Medya'ya deniz sesi ekledim. :) 

____

AYBÖRÜ

Gazze kumsalında, 12 yaşındaki bir çocuk çevreden bulabildiği tahta parçalarını ıslak kuru demeden topluyordu. Gazze'de çoğu zaman elektrik olmadığı için kış vakti ısınmak için ateş yakıyorlardı. Şu an yaz mevsimiydi ama karınca misali bulabildiği kadar çok yakacak tahtayı toplayıp, adına ev dedikleri harabenin bir köşesinde şimdiden biriktirmesi gerekiyordu. Aksi halde, İsrail askerlerinin kurşunundan önce soğuktan donup ölürlerdi. Gerçi bu son bir haftadır yapılan saldırılara bakılır ise sonbaharı görmesi mümkün dahi olmayabilirdi. Yine de adına 'umut' dedikleri bir şeye sahip olduğu sürece bu olasılığı umursamayacaktı. Kendisi ölse bile üç yaşındaki kız kardeşi ve annesinin soğuktan ölmesini istemiyordu.

Sahile yedi İsrail askeri gelene kadar delik deşik çuvalını doldurmayı başarmıştı. Çocuk onları görmüştü ama görmemezlikten gelip, hızlı adımlarla sahilden uzaklaşmaya başladı. Arkasından seslendiklerinde ise adımlarını daha da hızlandırdı. Köpeğin tehditkar havlaması ile iç güdüsel olarak koşmaya başladı. Fakat birkaç metre gitmişti ki köpek ona yetişmiş, üzerine çullanmıştı. Delik deşik çuvalını çekiştiriyor ama çocuk ailesinin halini düşünüp, çuvalı vermeyi ret ediyordu.

Yedi asker de gülerek çocuğun yanına geldiğinde, biri tekme atıp zorla çuvalı elinden alıp içine baktı. Asker çuvalın içindeki tahta parçalarını inceleyip güldü. Kendi dilinde konuşsa da oğlan onun sözlerini çat pat anlıyordu. Bilhassa hakaret sözlerini. Zira Filistin'de herkes bu sözleri duyarak büyürdü. Hali ile aşağılanıp, hakarete uğradıklarında bunu çok iyi bilirlerdi.

Askerlerden biri köpeği göstererek çocukla eğlenmeye devam etti. Onu üzerine saldırmakla tehdit ediyordu. Oğlan hiçbir şey söylemeden yerde oturmuş tepesine akbaba gibi dikilmiş bu yedi askere bakıyordu. Askerler birkaç dakika sonra oğlanın tepkisizliğinden ve sert bakışlarından rahatsız oldular. Onu köpekle tehdit eden asker, köpeğe bir işaret verince, köpek de sahibine uyup oğlanı kolundan ısırdı ve bırakmadı. Filistinli çocuk acıdan bağırıp, kendini kurtarmaya çalıştıkça köpek de daha sert ısırıyor ve çocuğun gitmesine izin vermiyordu.

Askerler tekrar gülmeye başladı. Her hallerinden bu oyundan zevk aldıkları belliydi. Arada çocuğa attıkları tekmeler de eğlencelerini doruğa çıkartıyordu. Çocuk artık ağlamaya başlamıştı. Kolu kan revan içinde kalmış ama köpek bırakmamakta direnmişti.

İsrail askerleri çocuğa o kadar odaklanmıştı ki denizin kabardığını göremediler. Baştan sonra kamufle giymiş bir düzine yabancı silahlarını hazır konumda denizin içinden yavaşça çıktı. Gözleri dahi görünmüyor; kayak gözlüklerine benzer bir gözlükle tamamen kapalı duruyordu. Ağızlarına taktıkları küçük oksijen tüplerini çıkartıp ceplerine koydular. Temkinli adımlarla hedeflerine kitlendiler. Birkaç adımdan sonra duran yabancılardan en kısa boylu olanı ve en iri olanı öne çıktı. Silahlarını yanındaki arkadaşına verdiler. Sessiz ama hızlı adımlarla hedeflerine doğru ilerlediler. Yeterince yaklaştıklarına kanaat getirdiklerinde koşmaya başladılar ve sırtlarındaki kılıçları kınlarından çıkarttılar.

Çelik sesini duyan askerler hızla arkalarına döndü. Sahile çıkmış yabancıları görünce afalladılar. Üzerlerine gelen Aybörü ve Otman'ı fark ettiklerin de ise korkuya kapılıp silahlarına dayandılar ama ikisi de yanlarına varmış, kılıçlarını savurmaya başlamıştı. İlk seferde dört kişiyi indirdiler. Bir iki el atışı boşa çıkartan Aybörü, sert bir darbe ile askerin burnuna kılıcının kabzasını indirdi. O sırada ateşe hazırlanan bir diğer askeri görünce hemen askerin arkasına geçip eğildi. Kendi silah arkadaşından kurşunu sol omuzuna yiyen adam yere yığıldı.