🎈💓MUFL's Love Story💓🎈Zaw Gyi And Unicode

part-18

■ MUFL's 💓 story ■

"ဟီး..ဟီ...ပိုင္ကစကားတတ္တယ္ေနာ္"

ၾကားေနရေသာအသံမ်ားသည္ လင္းထက္ပိုင္အဖို႔ သိပ္နားဝင္မခ်ိဳလွ။

အရင္က မိန္းကေလးေတြရယ္လၽွင္ ရယ္သံေလးမ်ားသည္ခ်စ္စရာေကာင္းသည္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ဖူးသည္။

သို႔ေသာ္ ယခုရယ္ေနေသာ ဂ်င္းႀကီး၏ ေဘးမွာထိုင္ေနသည့္ ေကာင္မေလးအား ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္မရခ်င္ေတာ့။

အသံမွာငွက္ဆိုးထိုးသံကဲ့သို႔ နားအတြင္း ကန္႔လန္႔ဝင္တိုက္သည္။

ဟိုတစ္ေန႔ဗုဒၶဟူးညေနတည္းက ဂ်င္းႀကီးႏွင့္ အဲ့အစ္မ တပူးပူးတတြဲတြဲရွိေနသည္မွာ
၅ရက္ႏွင့္ေန႔တစ္ပိုင္းေလာက္ရွိေပေတာ့မည္။

ဒါေတာင္ စေန တနဂၤေႏြတြင္ ေတြ႕ျဖစ္လားမသိ။
ထိုကဲ့သ္ို႔ စဥ္းစားမိေတာ့ လင္းထက္ပိုင္ရင္ထဲတြင္မြန္းက်ပ္လာသလိုခံစားရသည္။

သူတို႔၂ေယာက္အား မျမင္ခ်င္အဆံုး ေက်ာင္းဝင္းထဲတြင္ေနရာတိုင္းလိုလိုေတြ႕ရသည္။(ေက်ာင္းက်ဥ္းတာကိုး ကေလးရဲ႕😏)

ယခုလည္း တတိယအခ်ိန္ Phonetic အခ်္ိန္မတက္ခ်င္သျဖင့္ ကန္တင္းသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။

ကန္တင္းသို႔လာသည့္ကိုယ့္ေျခေထာက္ကိုပဲ ရိုက္ခ်ိဳးပစ္ရမလား။Phonetic ဆရာမအားေၾကာက္၍မလိုက္ခဲ့သည့္ စိုင္းစြမ္းထက္ ကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား။

အျခားဝိုင္းေတြရွိရက္ လင္းထက္ပိုင္ တစ္ေယာက္တည္းရွိသည့္ဝိုင္းအား လာထိုင္သည့္ ဂ်င္းႀကီး ကိုပဲ အျပစ္ဖို႔ ရေတာ့မလား မသိေတာ့ေခ်။

အမွန္တိုင္းေျပာရလၽွင္ ဂ်င္းႀကီးအား စိတ္တိုမိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့ကို propose လုပ္ထားသည္မလား။အဘယ့္ေၾကာင့္ အျခားမိန္းကေလးႏွင့္ ပလူးပလဲေနႏိုင္ရသည္လဲ။ေရွ႕တြင္ အသံက်ယ္ႀကီးရယ္လိုက္ ထမင္းစားလိုက္ျဖင့္ ေပ်ာ္ေနေသာ ဂ်င္းႀကီးမ်က္ႏွာအား ပင့္ထိုးခ်င္စိတ္သည္ကား တဖြားဖြား။

ထို႔ေၾကာင့္စားေနသည့္ ထမင္းေၾကာ္ပူပူ သည္ မည္သည့္အရသာမွန္းမသိ။ ဝါး၍ၿမိဳခ်မိသည္လား မဝါးဘဲ ၿမိဳခ်မိသည္ လား လဲမသိေတာ့ေခ်။