M Ü B R E M |TAMAMLANDI |

16-Ben Sende Kaybolmuşum

Gözlerim yavaş yavaş kapanırken aklımdan geçen tek şey zor günümde yanımda bir tek Emir ' in olduğuydu.

Yattığım yerde rahatsızca kıpırdandım. Gözlerim yanıyordu adeta. Hafif hareketlenmemle karnıma dolanmış bir el hissettim.  Acıdan kıvranan gözlerimi hızla açtım. Gözlerim tavanı bulduğunda anladım yatak odasında olduğumuzu. Kafamı çevirip  bakmasamda bedenimin göğsünde taht kurduğu kişinin Emir olduğunu biliyordum. Ellerin sahibide haliyle oydu. İyi de benim gözlerim neden bu kadar çok ağrıyordu ?

Hafızamı biraz zoraladığımda hatırlamak istemeyeceğim şeylerle karşılaştım. Neler yapmıştım ben öyle ?

Yılların birikimi dökülmüştü adeta gözlerimden. Bir bir akmıştı yıllarca biriktirdiğim acım , hasretim ve son zamanlarda yaşadığım kırgınlıklarım , kızgınlıklarım. Bende göz yaşı olmak isterdim , sevdiğim adamın gözlerinden özlemle damlayan. Mümkün değildi , ben bir gün göz yaşı olacağıma inanırdımda Kadirin benim için ağlayacağına inanmazdım. Benim için ağlayan ilk erkek olmasına rağmen.

Çok sık buluşmasakta yüz yüze konuştuğumuz zamanlar oturduğumuz yerde bulunan parka giderdik .' Zümrüt Park ' tı adı. Kadir gözlerin gibi der durur , burada buluşmak isterdi. Onun için anlamlıydı burası. Adı gözlerimi yansıtıyordu çünkü , tabii birde ilk buluşmamıza ev sahipliği yaptığı için bu kadar özeldi. Aslı beni ilerdeki banklarda sıkıntıyla beklerken biz her zaman oturduğumuz bankta oturuyorduk. Her buluşmamızda o hariç her yere değen gözlerim bu seferde arkamızda kalan büyük kayadaydı. Baktığım nokta kaya olsada düşüncelerim benden bağımsız yanımda oturan sevdiğimdeydi. Sonra birden o duymaktan bıkmayacağım sesi kulaklarıma doldu.

" beni seviyor musun ? " bakışlarım nadiren onu bulurdu , şuan olduğu gibi. Kulaklarıma melodi gibi gelen sesi dolduktan bir kaç saniye sonra dediklerini idrak etmiştim. Söylediklerini pas geçerek uzun zamandır aklımı kurcalayan , kıskançlıktan kudurmamı sağlayan soruyu sordum.

" sen Bünyamini bir kenara bırakta Aslıyı mı seviyorsun beni mi seviyorsun ona kara ver " demiştim dilim zehirli bir yılanı andırırken. Sonra ise arkamda bir enkaz bıraktığımı fark etmeden çekip gitmiştim Aslı ' nın yanına.

Bünyamin Kadir' in arkadaşıydı ve Aslıyı seviyordu. Bu yüzden onu bir kenera bırak demiştim. Ben arkadaşıma güveniyordum onun kimseyi sevemediğinide biliyordum. Ama Kadir' in her gün Aslıya mesaj atması Acaba ? Dedirtiyordu. Başlarda bu mesajların konusu sürekli benken bu aralar birbirlerini tanımaya yönelik gidiyordu. Bu da benim kuşkulanmama yetiyordu.

Yanına ilerlediğimde Aslı kafasını gömdüğü telefondan sıkıntıyla kaldırdı. Çok sık dışarı çıkmıyordum , çıktığımdada Aslıyı yalnız bırakıp Kadirle konuşmam Aslı' nın hoşuna gitmiyordu. Daha fazla beklemeden her buluşma sonunda yaptığım gibi konuşmaları anlattmıştım sorduğum acımasız soruyu atlamadan. Aslı ise biliyordu son zamanlarda Kadir' e içten içe sayıp sövdüğümü. Bu yüzden pekte takılmamıştı , ona olan güvenimin oda farkındaydı. Ben ayakta durmuş anlatmaya devam ederken bakışları bir bende bir telefonda gezen Aslı suskunluk yeminini bozup , ağzını araladı.

" Bünyamin Kadir çok kötü Pelin gitsin bir baksın diyo " demişti işte o zaman akıl edip arkama bakmıştım. Kadir hala bıraktığım yerdeydi. Kısa süreli tereddütten sonra adımlarım sevdiğimin yanına gitmişti. Bankta oturmuş kollarını bacaklarına dayayıp kafasını ellerinin arasına almıştı. Bakış açısına ayakkabılarım girmiş olacakki kafasını kaldırdı. İşte o an dünya başıma yıkıldı.