M Ü B R E M |TAMAMLANDI |

20-Yüreğim Kadar Yanmadı

Multimedya da Sefa Topsakal /  Rüzgar Aldım var 💜

Araba konağın önünde ani frenle dururken camdan fırlamamı engelleyen emniyet kemerine minnettardım. Emir ilk defa beni beklemeden arabadan inip hırsla kapıyı çarptı. Kapının önündeki adamlar konağın kapısını açarken Emir hızla girdi. Arkasından şok geçirmiş bir şekilde bakaren Emir' i bu hale getiren sebebi en kısa zamanda öğrenecektim.

Kemerimi çıkarıp arabadan indiğimde arkamızdaki araçtan inen Halimler telaşla yanıma geldi. Halim ilk soruyu sorarken benim vereceğim hiçbir cevap yoktu.

" abime ne oldu ? Neye sinirlendi ?"dedi telaşla.

Anlaşılan hepsi tartışdığımızı düşünüyordu. Tüm bakışlar bana kilitlenmişken bir an önce Emir' in yanına gitmek istiyordum.

" bilmiyorum " diyip açık olan konağın kapısından hızla girdim. Arkamdaki meraklı bakışları hissetsemde bende merak ediyordum neye sinirlendiğini. Terasa çıkan merdivenleride hızla çıkarken diğer aile fertlerinin terastaki sedire oturmuş merakla bana baktıklarını gördüm. Onlara bilmediğim bir şeyi açıklayamayacağım için aceleyle konağa girdim. Odamıza giden merdivenleri nasıl çıktığımı bilmezken arkamdan gelen adım seslerini duyuyordum. Odamızın olduğu kattaki yoğun gürültü endişemi katlarken adımlarım hızlandı. Kırılma seslerine eşlik eden Emir' in ' neden lan ? Neden ?' diyen sesiydi. Bozuk plak gibi aynı şeyi söylerken odanın kapısına gelmiştim. Aniden kolumun tutulmasıyla arkama çevrildim. Halim kolumdaki elini bırakırken telaşla konuştu.

" sinir krizi geçiriyor gibi sen girme ben gireyim sakinleştirmeye çalışayım "

Kaşlarım istemsizce çatılırken Halim' i dinleyeceğimi sanmıyordum. Söz konusu kocamdı , her durumda yanımda olan adamdı. Şimdi de ben onun yanında olacaktım.

" gerek yok , ben girer sakinleştiririm zaten bugün olanlardan sonra seni öldürme ihtimali yüksek " sesim itiraz istemez bir tondayken havaya kalkan tek kaşım olayın ciddiyetini belirliyordu.

Emir bana bir şey yapmazdı. Bundan adım kadar emindim ama Halim için aynı şeyi söyleyemeyecektim. Daha yeni acillik olmuşken Emir' in karşısına tekrar çıkması ölüm fermanını imzalamaktan başka bir şey değildi.

" Pelin sesleri duyuyorsun abim sinirli sana zarar verebilir " dedi Halim sıkıntıyla nefesini verirken.

" saçmalama ! Emir' in zarar vermeyeceği tek kişinin ben olduğumu sende biliyorsun "

Elim kararlılıkla kapının kulpuna giderken Halim peki der gibi başını eğip gitti. Halim' in gidişiyle kapıyı açtım. Karşımda gördüğüm manzararyla telaşım artmıştı. Odadaki kitapların tamamı yırtılmış yerlere saçılmışken yere atılan yatak örtüleri üstlerini azda olsa örtüyordu. Ayağımın dibinde parçalara ayrılmış camları görmemle yeri boylayan tek şeyin kitaplar olmadığını anladım. Emir' in öfkesinden parfüm şişeleride nasibini almış olmalıydı. Odada başka kırılacak bir şey olmaması şükür sebebim olurken aynayı gördüm. Oda parçalara ayrılmış yerlere saçılmıştı. Bu görüntü bana düğün alışverişine gitmeden önce dağıttığım odayı hatırlatıyordu. O zaman kendimi çaresiz , terk edilmiş hissediyordum acaba Emirde şuan öyle hissediyor muydu ?
O gün annem bile beni anlamamıştı , belki ben Emir' i anlardım.

Düşüncelerim yerdeki kırık camlar gibi yüreğime saplanırken koltuğa oturmuş dizlerine dirseklerini yaslayıp yere bakan Emir' e çevrildi. Öylece yere bakıyordu , zemine damlayan kanlar gözlerimin büyümesine sebep olurken koşarak Emir' in yanına gittim. Yanına geldiğimde kısık sesi kulaklarıma doldu.

" neden lan ? Neden ?" diyip duruyordu. Yere çömelip kanayan eline dokunduğumda irkilerek bakışlarını bana çevirdi. Elini elimden çekerken bakışları bu seferde karşı duvara takıldı , artık konuşmuyordu.
Kaşları çatık duvarı yıkmak ister gibi bakarken hırıltılı nefesleri kulak zarımı tırmalıyordu.