M Ü B R E M |TAMAMLANDI |

17-Benim Yanım

Multimedya da Ece Mumay / Bir Vedayla Bir Ömür şarkısı var. Bence güzel şarkı umarım sizde beğenirsiniz istediğiniz yerde açıp dinleyebilirsiniz 💜

Zenan hanım merak ettiği konusunda haklı çıkmıştı peki ya beni sevdiği , yaralarımı saracağı konusundada haklı mıydı ? İşte bundan emin değildim.

Neyden emin olmuştum ki bu zamana kadar ?
Kararsızlıklar kraliçesiydim ben. Kadir konusunda bile emin olamayıp uzak dururken kaptırıvermiştim kendimi. Sonrası zaten hüsran. Haram sevdamdı Kadir benim. Kim haram olandan hayır beklerse üzülürdü benim gibi.

Ama eskisi kadar yakmıyordu. Alışmıştım.
Yaralarım kabuk bağlamıştı. Eskisi gibi kanamıyordu. Giden şeyler gibi bazı yaralarımda gitmişti. Peki izleri geçer miydi ?
Derinden açılan yaralar iyleştiğinde iz bırakmaz mıydı ?
Hangi ilaç hangi krem çareydi yaralarıma ?
Zenan hanım Emir' in iyileştireceğini söylemişti.
Sarar mıydı yaralarımı ?
İzlerini silebilir miydi ?
Yoksa o da kanatır mıydı ?
Daha ne kadar kanayabilirimki. Bir süre sonra insan acıya bile alışıyor. Garipsemiyorsun. Yüreğimi kaplayan nadide duygulardandı acı. Yüzüm gülse yüreğim ağlardı. Yüreğim hep ağlardı. Güldüren Emir mi olacaktı ?

Şans verebilir miyim ki ?

Peki o beni sevebilir mi ?

Bir kez olsun biride beni tüketmeden , acıtmadan , bırakmadan sevemez mi ?

Sevse belki bende severdim. Ama gitmeye alışmışlardı , tüm iyi niyetimi götürüp acıyı iliklerime kadar hissetmeme sebep olmuşlardı. O kadar çok gitmişlerdiki benden , kalmanın ne demek olduğunu unutmuştum.

Küçükken hep mantık evliliği yapacağım , para olduğu sürece insan mutluda olur diye düşünürdüm. Taki Kadir' i tanıyana dek. Onunla buluşurkenki kalbimin ritim bozukluğu sevdamın kanıtıydı. İnsan sevmeden yaşayamazdı. Beni bıraktığında ağlayışlarım , yüreğimdeki amansız sızı paranın her kapıyı açmadığına yönelikti. Ben o zaman anlamıştım insanın sevmediği biriyle yapamayacağını. Çocukluk aklı ya insan para varsa her şey var gibi düşünüyor. Meğer yokmuş , yüreğin yanmadan anlamıyormuşsun. Keşke banada güzelce anlatsalardı kırarak , dökerek değilde onararak.

Bazen kendimi suçlardım. Hiç mi sevilecek bir yönüm yok diye. Kendi kendime çok mu tipsizim ? Karakterim çok mu kötü ? Diye sorar her cevap alamayışımda çıldırırdım. Sonra Kadir' i suçlar içimi rahatlatmaya çalışırdım. O beni bıraktı , sevseydi bırakmazdı der dururdum. Küçük bir yangın değildi içimdeki , alevi her gün körüklenen cehennem ateşiydi.

Bana göre insan hayatında tek bir kez gerçekten sever. O da son nefesine kadar seveceği kişi olur. Pazara kadar değilde mezara kadar sever. Yani öyle iki yıl sevdim vazgeçtim , olmuyor içimde bir şeyler bitti , ben değil sen değiştin gibi bahanelere inanmam. Ya seviyorsundur ya da hiç sevmemişsindir. Geriye kalanlar yalan dolan. Bu yüzden eğer bir gün Kadirden vazgeçersem onu gerçekten sevmediğimi anlayacağım. Ona hissettiklerimin adını heves , hoşlantı her şey koyarımda vazgeçersem asla seviyodum demem. İnsan bir kez sever , oda başlangıcıyla sonu olur.

Belkide bu kabullenemeyişimin sebebi terk edilmeyi gururuma yediremiyor oluşumdu. Öyle bir durumda , öyle bir kargaşa içindeydim ki emin olamıyordum.

" Rojda iyi misin ? Babannem sana kötü bir şey mi söyledi ?"diyen Emir' in telaşlı sesiyle girdiğim transtan çıktım.

Emir' in elleri hala omzumda , yüzlerimizse fazlasıyla yakındı. Mantığım bana güle güle derken kafamı sağa sola salladım.

" iyi değil misin ? Noldu ?" diye tekrar konuşan Emir , kafa sallayışımı tamamen yanlış anlamıştı. Çünkü ben düşüncelerimden kurtulmak için öyle bir tepki vermiştim.