M Ü B R E M |TAMAMLANDI |

38-Bu Yüreğe Hapis

Multimedya da Koray Avcı / Hoş Geldin var 💜

"Değer ver istiyorum çünkü üzmeye kıyamadığımsın. Sahiplen istiyorum çünkü ait olmak istediğim tek kadınsın "

Mağlup olduğum duyguların istilasıyla kapanmıştı gözlerim karanlığa. Sevda yüklü hücrelerim mutluluğa mağluptu. Sevenin sevilene yenilgisiydi benim ki...

Benim ki en güzel mağlubiyetti.

Kahve gözlü adamın, zümrüt gözlü minik bir kadını mağlup edişiydi.

Huzurun kollarında kıvrılmış uyuyordum. Sevda kulağıma sesinin en güzel tonuyla şarkılar mırıldanıyordu. Bedenim uyku ile uyanıklık arasında ki ince çizgiyi dolaşıyordu.

Göz kapaklarımı istila eden güneş ışınlarına dayanamayarak araladım gözlerimi. Bulanık görüntümle birkaç kez kırpıştırıp tekrar araladım gözlerimi.

Beyaz tavan bakış açımı kaplarken ne zamandır böyle güzel uyanmadığımı düşünüyordum. Güzel oluşunun sebebi kollarında kıvrıldığım adamdı hiç şüphesiz. İçim içime sığmıyordu. Deliksiz, şahane bir uyku çekmiştim.

İçimi ferahlatan adamı görmek için başımı hafifçe soluma çevirdim. İçimi kaplayan sevinç duygusu kocamı yanımda göremememle sekteye uğradı.

Huzur yerini korkuya bıraktı usul usul. Pişmanlığın kocamı esir alma ihtimali içimi yaktı. Sarhoşluğun verdiği unutkanlık beynimde yankılanırken olduğum yerde iyice küçülmek istedim.

Dün yaşadığımız her sahne gözlerimin önünde oynarken yattığım yerden doğruldum. Benim kocam asla beni üzecek bir şey yapmazdı !

Dün gayette ayılmış görünürken sarhoşluğunun arkasına sığınmazdı. O benim kalbimin sahibiydi ve ben kalbimin atışından anlardım. Kocam dün tüm samimiyetiyle karşımdaydı. Şu an yanımda olmayışının aramızda ki problemlerle hiçbir alakası yoktu. Benim çokça yaptığım hatalarla hiçbir alakası yoktu !

İçimde yanmaya başlayan ateşe su oldu düşüncelerim. Kocamı suçlayan tüm düşüncelere müebbet verdim. Adalet terazim şaşmaz bir şekilde kocamın haklılığını savunurken diğer düşüncelere hüküm vermek bana düşmüştü.

Benim yüreğim Emir diye haykırdığı sürece, şaşmaz terazim hep onun haklılığını gösterecekti.

Adalet, kahve gözlerinde saklı koca yürekli adam. Doğruluk, dudaklarından dökülenlerle belirlenir. Hak, yerini yüreğin benim için attığı sürece bulur.

Benim yönüm senken çıkmaz sokak olsan kaç yazar koca yürekli adam. Ben yine sana, ben hep sana yönelirim.

Üzerime örtülmüş olan ince pike kocamın her halükarda bana karşı olan ince tutumunu gösteriyordu.

Bu bile anlamama yetmez miydi ?

Kocam beni ayağıma değecek taştan bile sakınır. Gözünden sakındığının gözünde yaş olmak istemez. Yüzümde hafif bir tebessüm yer edindiğinde elimle üzerimdeki pikeyi çektim. Her halükarda yüzümü güldüren tek adamdı.

Ayaklarımı yataktan hafifçe sarkıttıktan sonra yataktan kalktım. Dün burada huzur tarafından kuşatılmıştım. Bu oda benim mabedim, Emir ise bana bahşedilen hediyeydi. En sevdiğim haline gelen hediyeydi. Onu kaybetmemek için elimden gelen her şeyi yapacaktım.

Çünkü ben benim olana sahip çıkardım. Emir ise benim kocamdı.

Adımlarım kendiliğinden balkona doğru giderken orada olmasını ne kadar çok istediğimi fark ettim. İçimde ki küçük kız sabah uyandığında yanında koca yürekli adamını görememesine ister istemez bozulmuştu. Sanki bu odada bir yerlerde olsa her şeyi unutacaktım. Onu görünce kalbimin atışlarından başka bir şeyi hissediyormuşum gibi unutacağıma teskin ediyordum kendimi.