LALAINE'S POV.
Prente lang ako dito'ng nakaupo sa sofa nang shop. Nakapangalumbaba lang ako dahil sa wala akong magawa. Pinapaikot ko na nga lang sa daliri ko ang hibla nang buhok ko dahil sa pagkabagot ko. Haysst.
Nakailang buntong hininga na rin ako. Sobrang tahimik naman dito sa flower shop ni Tita Matilda. Hayss.
Ayoko namang umuwi sa bahay dahil mas lalo lang akong makakaramdam nang pagkabagot. Psh! Wala sa sariling tumayo na lang ako at nag lakad lakad. Kanina pa kase ako nakaupo eh.
Napahinto naman ako sa flower section. Napunta ang tingin ko sa may mga kumpol nang bulaklak na iba't iba ang kulay. I don't know why but I can see some glimmerings sparks shining around the groups of flowers. Kumuha ako dun nang isa at wala sa sariling inamoy ko iyon. Hindi ko alam but I can't help it. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil sa sobrang bango nang bulaklak. Hindi naman ako ganito dati.
Agad naman na napatuwid ang tayo ko nang marinig ko ang pagbukas nang glass door. Akala ko costumer lang pero nang lingunin ko naman iyon ay mas lalong lumapad ang ngiti sa labi ko at parang may sariling kaluluwa ang paa ko na naglakad palapit sa kanya at kinulong siya sa yakap ko.
"Hello po tita Matilda" Masiglang bati ko sa kanya. Bigla namang nangunot ang noo niya na nagpalutang nang pagkamaldita ni tita.
"What's wrong with you? And what's that smell ? Is that tulips?" Tanong ni tita sakin. Ako naman ang nangunot ang noo at bumagsak ang tingin sa bulaklak na hawak ko.
"Tulips pala ito tita?" Parang ewan na tanong ko sa kanya. Mas lalong nangunot ang noo niya at sinamahan pa nang pagsasalubong ng kilay niya.
"Of course balance, what's on with you? I thought that you knew that flower coz' you told me that you don't like the smell of tulips flower"
"Well, definitely I'd like it now" Sabi ko naman habang nakangiti. Napabuntong hininga na lang si tita at hinila ako paupo sa sofa.
"Preggy mommies is always weird" Komento ni tita. Weird naman talaga. Ayoko naman kase talaga sa tulips.I don't know , basta nasusuka ako kapag naaamoy ko yung amoy nang bulaklak. Samantalang ngayon halos idikit ko na sa ilong ko maamoy ko lang.
"Anyway nasan si Blake? He should be here. Buntis ka pa naman hija" Matipid lang akong ngumiti kay tita.
"It's okay tita. Nothing to worry about me bacause I can handle myself even he's not here" Sabi ko naman kay tita. Nakita ko namang napailing lang si tita at pasimple akong kinurot sa tagiliran.
"Haysst! Ang tigas nang ulo mo.. Wait.. Are you familiar to my son's girlfriend?" Tanong ni tita sakin. Natigilan naman ako sa tanong ni tita.
"Uhm, yes tita... Actually she's my bestfriend" Sagot ko sa tanong ni tita. Bigla naman siyang napangiti.
"Oh, her name is Diane.. I am right?" Tumango na lang ako. Napatango tango na lang din si tita sa sinabi ko habang hindi maalis ang ngiti sa labi.
"I want her to see again. I miss her already" sabi naman ni tita. Napangiti naman ako. Kahit naman medyo may pagkamaldita si tita mabait din naman siya.
"Buti naman tita at nagustuhan niyo si Diane para kay kuya Calvin.Kase yung iba tumututol sa ganung relasyon hindi po ba?" Nginitian lang naman ako ni tita at nakikita ko na masayang masaya siya. Parang ang gaan sa pakiramdam na makita siyang laging nakangiti.
"Lalaine, yes, I am conceited but I will never be an antagonist to their Lovestory. I want my son to be happy at aaminin ko na sa una ay nagulat ako at nag alinlangan. Sino ba namang magulang ang hindi magugulat kapag nalaman na may karelasyong mas bata sa kanya nang ilang taon? I want them to be apart but when I saw how happy my son was? I forget that,I can't do it anymore. Then I realize that,bakit ko sila paghihiwalayin kung mahal na mahal nila ang isa't isa? Yes, Diane is too young for Calvin but I can see that she is mature enough for my son. Diane is a very special girl .She is kind and beautiful.. All of the standard that I am searching for Calvin to be his wife in the neir future. It was already Diane and I don't have the right para tumutol sa kanila. Sila naman ang nagmamahalan kaya ayokong humadlang sa kanilang dalawa." Then that was a time that I smile again.
BINABASA MO ANG
Destined Amorous Lovers (Under Revision)
RomanceWhen two people are meant to be, no time is too long, no distance is too far, and nobody can keep them apart.