Neu obudziła się, jednak nic nie widziała. Zupełna ciemność.
– Jestem pod ruinami? Nie możliwe. Ruszam się – pomyślała.
Newt obudził się, jednak nic nie widział.
– Czy to jest purwa to, o czym myślę? – zapytał.
– Newt! – zawołała dziewczyna słysząc głos chłopaka.
– W porządku Neu, żyjesz? – zapytał.
– Nic nie widzę Newtie!
– Ja tez, Spokojnie. Zaraz stąd wyjdziemy.
– Newt! Neu! – zawołał Minho.
– Żyjesz przyjacielu? – zawołał Newt.
– Tak, Sonya, Thomas, Harriet, Brenda i Jorge też tu są.
– W porządku, idziemy do was! – odpowiedział Newt łapiąc Neu za rękę.
Gdy przyjaciele byli już razem światło zapaliło się.
Wszyscy znajdowali się w wielkiej, szklanej kapsule.
Zanim ich oczy przyzwyczaiły się do światła, usłyszeli klaskanie.
– Co do cholery? – zapytał Thomas mrużąc oczy.
Gdy wszyscy odzyskali wzrok, za szybą ujrzeli bardzo dobrze im znaną twarz Teresy i Avy Paige.
– Tak jak przewidywałam – uśmiechnęła się do Teresy.
Thomas widząc dwie kobiety, ruszył przed siebie i uderzył w szybę.
– Wypuść nas stara czarownico! – wolał, uderzając w szybę.
– Spokojnie Thomasie, to już koniec – wyszeptała. – To była tylko gra.
Wtedy drzwi do kapsuły otworzyły się. Dwójka ochroniarzy obezwładniła nieświadomą Teresę, po czym wepchnęli dziewczynę do środka, rozpylili w niej gaz i zamknęli pomieszczenie.
CZYTASZ
The Maze Runner: Newt
Fiksi PenggemarDziewięcioro nastolatków. Wszyscy tak samo zdesperowani, aby świat w którym żyją powrócił spowrotem do normy. Przed nimi rozpoczyna się najtrudniejsza część gry, jaką sprowadziła na nich organizacja "DRESZCZ". Jest to moja własna kontynuacja książki...
