KB 6.🔥

1K 61 6
                                    

Yeni bölümle birlikte merhaba... Keyifli okumalar..
🔸🔸🔸

Şuan komiser Ahmet Bey'in odasındalardı. Rüya stresle bekliyordu. Bir ayağı ritimli bir şekilde sallıyordu.

"Ahmet Bey söyleyecek misiniz?"

"Tabi Rüya Hanım.. Kardeşleriniz biliyorsunuz ki sürekli karakola düşüyorlar. Sokak kavgaları, eğlence yerlerinden getiriyorlar."

Rüya bunları biliyordu zaten ama sabırla komiserin sözlerini dinledi.

"Kardeşleriniz alkollü bir şekilde araba kullanmışlar ve hız sınırını aşmışlar. Genelde biz onlar da böyle şeylere alışık değiliz. Ve neredeyse birine çarpıcaklarmış."

Rüya duyduğu şeylerle dondu. Kardeşlerinden hiç beklemezdi. Genel olarak sokak kavgalarına karışırlardı. İçki de içerlerdi ama kendilerini kaybedicek kadar değil.

" Anlıyorum. Peki  cezaları? "

" Para cezası. "dedi kısaca komiser. Bunu Rüya'da biliyordu yine de sormak istemişti.

" Onlarla görüşebilirmiyim. "

" Tabi ki. "

Rüya ayağa kalktığında Barlas yürümesinde  yardımcı olmuştu. Bir polis eşliğinde nezarethane in içine girdiler. Rüya gayet soğukkanlıydı çünkü sürekli hem kardeşleri hem de bazen müvekkilleri yüzüne girebiliyordu.  Barlas'ta Türkiye'de olmasa da İngiltere'de bir kaç kere girmişliği vardı.

Rüya kardeşlerini gördüğü zaman büyük bir sinirle bağırdı.

"Yattığınız yerden 3 saniyede kalkın yoksa çıkarmak için kılımı bile kıpırdatmam."

Ablasının seslerini duyan ikizler zor da olsa kalkmışlardı. Hafif sarhoştular ama oldukları durumu biliyorlardı. Barlas ayağa kalkan çocuklara baktı. İkisi de birbirine oldukça benziyordu. Hiç bir ayırt edilmicek şekildeydi. Mavi gözlü, siyah saçlı, keskin yüz kemmikleri, 1.85'lerde boy, kaslı kollar, kulakların birinde küpe, bileğinde aynı bileklikler vardı. Barlas yakışıklı çocuklarmış diye düşündü. Ama isimleri hatırlamıyordu. Onları tanıdığında daha 2 yaşındaydılar.

"Abla sen mi geldin?" dedi kırmızı tişörtlü çocuk.

"Ben geldim, geldim  Barış da  sizin bu haliniz ne?" diye sinirle soludu Rüya.

"Abla şimdi şöyle oldu?" dedi beyaz tişörtlü çocuk.

"Nasıl oldu Savaş seni dinliyorum." Barlas böylelikle isimlerini de öğrendi. Gerçi ayırt etmesi zor olucaktı ama.

"Şimdi abla biz arkadaşlarla oturuyorduk.. Arkadaşlarla bir oyuna girdik ve fazla kaçırdık. Hepimiz tabi sarhoşuz, kim daha fazla  hız yapar dedik. Biz baya hız yapmışız ondan böyle oldu."

Çocuklar parmaklıkların hemen önünde durduğu için Rüya ayağıyla Savaşa tekme attı.

" Yapıcam ben size hız. "

" Ah acıdı ama abla. "diye sızlandı Savaş.

Gençler kafalarını kaldırıp ablasının biraz arkasında duran adama baktılar. Daha yeni farketmişlerdi. Adamı hiç rahatsız olucağını düşünmeden süzdüler. Kendilerinin yakışıklı olduğunu düşünürlerdi ama bu adamın yanında sönük kalabileceklerini düşündüler. Kendilerinden daha yapılı, daha uzundu adam. Rüya yalandan öksürdü.

"Yetti mi süzmeniz. Adamı nikahınıza almıcaksınız çekin gözlerini." diye uyardı. Barlas kızın ne dediğini anlamamıştı. Gençler gözlerini çektiklerin de Barış saçmalamıştı.

KALBİMDE BÜYÜDÜNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin