Keyifli okumalar...
Rüya Ateş
Barlas'ın odasına girdiğim de yoktu. Ama balkonunun camı açıktı. Direk oraya gittiğimde üstünü çıkarmış olduğunu gördüm.
Tamam hava sıcaktı da ne gerek vardı böyle çıkmaya...
Düşüncelerimi boşverip gidip arkasından sarıldım.
"O mesajı görünce ne düşündün?"
"Öyle bir şey olmayacağını biliyorum. Ama ilk okuduğum da tabikide kötü oldum."
"Haklısın, haklısın ama dava ile ilgili gerçekten."
"Tamam ben inanıyorum zaten sana ama bu saattede bir erkek sana öyle bir mesaj atmamalı."
Buna diyecek söz bulamadığım için daha çok sarıldım ve sırtını öptüm.
"Çok kas yapmışsın sen." diye alakasız bir şekilde konuştum.
O da bu dediğime kahkaha attı ve bana döndü. Sıkı sıkı sarıldı.
" Sevdiğimi güvende hissetmesi için yaptım. "
" Hmm sevdiğin seninle hep güvende hissederdi."
İkimizinde yüzünde huzurlu bir gülümseme vardı. Başımı göğsüne yasladım ve gözüme çarpan kolyeyi tuttum.
"Ah bu kolyeyi gördüğüm ilk an anlamalıydım."
"Anlamadın mı zaten?"
"Anladım ama yinede çok üstüne düşmemiştim."
"Çok zaman kaybettik."
"Öyle oldu ama olsun önemli olan tekrar yanyana olmamız."
"Haklısın." diyerek boynumdan öptü. Tabi ben geri kaçtım.
"Huylanıyorum bilmiyor musun?"
"Biliyorum ama bu hoşuma gidiyor." diyerek nefesini üfledi. Direk ondan kaçarak odaya girdim. O da peşimden geldi.
"Barlas bak yapacaksan hiç gelme."
"Söz veremem." diyerek daha çok yaklaştığında kaçtım ondan tek kaçış noktam yataktan atlamaktı.
Yatağın üstüne çıktığımda atlayamadan ayağımdan yakaladı ve beni yere düşürdü. Direk yastığı elime alıp kendimi korumaya çalıştım. Barlas dizlerimin üstünde durup yastığı zor bela elimden aldı ve yere attı. Bel oyuntumdan gıdıklamaya başlamıştı bile.
"Ya... Lütfen.. Dur"
Nefes nefese kaldığımda beni bıraktı ama hafif yana kayarak yarı şekilde üstüme uzandı.
"Of yoruyorsun adamı ya?"
"Ben mi gel gıdıkla dedim?" böyle deyince güldü.
"Yok bebeğim sadece yastıkla uğraşmayacaktım."
"Savaşçı ruhum dayanamıyor işte."
Gülüştük. Sonrada sessizleştik. Tabi bu sessizlik kısa sürdü ve başını kaldırarak bana baktı.
"Gidicek misin tekrardan?"
"Bilmiyorum." dedim derin bir nefes çekerek.
"Her şey o kadar karışık ki? Mesajı atan kişiye ihtiyacım var mı yok mu? Onda o deliller var mı?"
Barlas'ın kollarından çıkıp sırtımı yatağa yasladım. Gözlerimi etrafta gezdirip en son Barlas'a baktım.
"Var dedi ama ne kadar inanabilirim ki?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDE BÜYÜDÜN
RomanceAdamın içinde bastıramadığı bir sevinç vardı.Yıllar sonra döndüğü şehirin ona ne gibi yenilikler getiriceğini merakla bekliyordu.Yıllardır unutamadığı o mavi gözleri bir daha görme umudu vardı içinde.İnanıyordu onunla bir şansı daha olacaktı. . ...
