Rüya Ateş
Adama bakakalmıştım. Ama bu nasıl olabilirdi. Zorlukla ayağa kalktığımda tam karşısına geçtim.
"Sen nasıl ama...."
"Senin kadar bende şaşkınım."
"Nasıl şaşkınsın?Bu da planlarından biri değil mi?"
"Hayır. Kesinlikle böyle bir şey planlamadım."
"Sana inanmıyorum."
"İnanmanı beklemiyorum... Ama bana ihtiyacın varmış gibi görünüyor."
"İnanmadığım kişiye ihtiyaç duymam."
"Çok iddialı konuşuyorsun."
Karşımdaki adama gözlerimi devirip yerde ki ayakkabılarımı aldım ve yanından geçerken güldüğünü gördüm.
" Bana ihtiyacın var Rüya. Kabul et artık. "
" Sana ihtiyacım falan yok. Sende bunu kabul et. "
Yanından çekip gittiğim de gerçekten biraz iddialı konuştuğumu farkettim ama geri adım atmadım. Otele geri döndüğümde tek şey savcılıktan gelecek haberdi. Bu haberde ne zaman geleceği belli olmadığı için İstanbul'a bilet aldım.
Eşyalarımı toparlayıp otelden çıkış yaptım. Havaalanına gitmeden emniyete gittim ve gelecek herhangi bir haber için bilgilerimi verdim.
.....
Yorgun bir şekilde eve geldiğimde kimseyi göremedim. Akşam olmuştu gittiğimden kimsenin haberi olmadığı gibi geldiğimdende olmamıştı. Üstümü değiştirip Barlas'a gitme kararı aldım.
Üstüme rahat bir şeyler giyip bahçeye çıktım ve kısa olan çitleri geçerek onun bahçesine geçtim. Bahçe kapısı aralıktı derin bir nefes alıp içeri girdim.
Gözlüğünü takmış, elinde kağıtlar ve dağınık bir şekilde oturmuş Barlas o kadar iyi görünüyordu ki bu görüntüye kelimeler az kalırdı. O beni farketmemişti bir anda "Sürpriz!" diye bağırınca bakışları bana döndü.
Öylece bana baktı ve elindeki kağıtları masaya bırakarak toparlandı.
"Hoşgeldin." diyerek sakince konuştu. Bu demek oluyordu ki bana çok sinirlenmiş ve kırılmıştı.
"Hoşbuldum." deyip yanına oturdum. Bir kaç saniye tepki vermeden oturdu.
"Bana sarılmayacak mısın?" diye sordum.
"Niye sarılayım ki ne hakla?"
Barlas'ı bana döndürdüm ve gözlerinin içine baktım.
"Yapma ama böyle ben onları bir anda söyledim."
"Demek ki aklından böyle bir şey geçmiş ."
"Hayır geçmedi neden geçsin ki hem?" bu soruma cevap vermeyince kollarımı boynuna doladım.
"Hadi sarıl bana." dedikten hemen sonra kollarını sıkı sıkı sardı.
"Çok özledim seni... Bulamayınca bir şey oldu sandım sana."
"Ama bak iyiyim."
"Bundan sonra Rüya Hanım bana haber vermeden iş yerine bile gitmeyeceksin."
"Ne saçmalama lütfen." diyerek geri çekildim.
"Saçmaladığım falan yok... Kaç saat senden haber alamadık. Sana bir şey oldu sandım. Çok korktum."
"Bir şey olmaz bana. Ama seni böyle üzdüğüm için özür dilerim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDE BÜYÜDÜN
RomanceAdamın içinde bastıramadığı bir sevinç vardı.Yıllar sonra döndüğü şehirin ona ne gibi yenilikler getiriceğini merakla bekliyordu.Yıllardır unutamadığı o mavi gözleri bir daha görme umudu vardı içinde.İnanıyordu onunla bir şansı daha olacaktı. . ...
