Keyifli okumalar dilerim...
Rüya Ateş
Saatlerdir oturduğum yerden kalkmadığım gibi kimsede gitme gereksiminde bulunmamıştı. Annem bir uçta ben bir uçta otururken elimde ki kağıda bir kez daha göz attım.Kendimi herşeye hazırlamıştım ama buna hazırlıksız yakalandım.
Mert'in ayağa kalktığını hissederken hiç ona dönüp bakmamıştım ama bir kaç dakika sonra uzatılan bardağı gördüm.
"Bir yudum iç lütfen." dediğinde başımı iki yana sallasam da dudaklarıma yaklaştırdı. Zorlukla bir kaç yudum alırkan eliyle destek verdi. Benden sonrada anneme su uzattığında onunda oldukça bitkin olduğunu farkettim.
Telefonum çaldığında irkilerek yere düşmüş telefonu aldım. Ekrana baktığımda Barlas'ın aradığını gördüm, dudağımdan bir hıçkırık kaçarken telefonu yere atmıştım.
"Lanet olsun! Lanet olsun, böyle olmamalıydı."
Sinirle ayağa kalktığımda ilk başta koltuğa vurmuş daha sonrasında koltuklarda ki yastıklara saldırmıştım.
"Bu olmamalıydı, o adam olmamalıydı, babam ölmemeliydi!"
Son feryadım ile ağlarak yere düşeceğim sıra da Mert'in belimden kavradığını hissetmiştim. Göğsüne doğru yatırırken hala mırıldanmlarım devam ediyordu.
"Rüya sakin ol güzelim." saçımda ki dokunuşlarla ağlamalarım iç çekmeye döndüğünde kendimi oldukça bitkin hissediyordum.
Belki de beş dakikanın ardından yerimden kalktığımda annemin yanına gidip omuzuna doğru sarıldım.
"Anne." sesim hala buğulu çıkarken elimin üstünde elini hissettiğimde yüreğim bir kez daha sıkışmıştı.
Şimdi ne olacaktı, bu kadar uğraşımın ardından o adamı hapse attırırsam ne olacaktı?Ya Barlas'ı bu kadar delicesine severken vazgeçecek miydim? Vazgeçmessem ailemin yüzüne nasıl bakacaktım?
Aklımda binlerce soru vardı ama cevabı sıfırdı. Yere çömelip annemin dizlerine yaslanırken saçımı okşayışlarını hissettim. Gözlerim yorgunlukla kapanırken kısa sürede karanlığa ulaştım.
........
Mert iki kadını baş başa bırakmak için odadan çıktığında çalan telefonu ile mutfağa geçti ve kapıyı ardından kapattı.
"Efendim abi."
"Kimmiş?"
"Cüneyt Barut."
"Ha tam da tahmin ettiğim gibi."
"Sen biliyor muydun?"
Mert ardında ki tezgahı sıkarken adamın ondan bir şey saklamış olmasına sinirlendi.
"Biliyordum tabiki de yinede tam olarak kesinleşmiş oldu."
Mert'in gözleri sinirle parıldarken bu sinirini sesine yansıtmamaya çalıştı.
"Anladım."
"Peki durumu nasıl?"
"İyi değil, ağlamaktan perişan oldu."
"Çok ağlayacak ama acılarına bir şekilde alışacak."
Mert bir cevap vermezken karşıda ki adamda zaten bir cevap beklememişti.
"Sen onunla olmaya devam et, İstanbul'da yaşanacakları sabırsızlıkla bekliyorum."
Arama kapandığında Mert bitkinlikle telefonu tezgaha koydu ve yüzünü avuçları arasına alıp sıkıntı ile okşadı. O bile bu kadarını beklemezken Rüya'nın bu serüvende dik bir şekilde duruşuna hayret ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDE BÜYÜDÜN
RomanceAdamın içinde bastıramadığı bir sevinç vardı.Yıllar sonra döndüğü şehirin ona ne gibi yenilikler getiriceğini merakla bekliyordu.Yıllardır unutamadığı o mavi gözleri bir daha görme umudu vardı içinde.İnanıyordu onunla bir şansı daha olacaktı. . ...
