KALBİMDE BÜYÜDÜN

KB 40.🔥

Keyifli okumalar dilerim..

İlahi Bakış Açısı

Barlas, Rüya ile konuşmasının ardından içinde ki fırtınaya rağmen evine dönmüştü. Ailesi birazdan başlarına gelecek her şeyden bir habersiz oturup televizyon izlerken Barlas ellerini sıkıyordu.

Şuan sakince oturuyorsa hala bir şeyleri tam anlayamayışından kaynaklıydı. Babasına hesap sorması gerekiyor muydu bilmiyordu bile.

"O adam öylece ölüme bırakılır mıydı ya?"

Annesine dönen bakışları, televizyona döndü. Annesi bir diziye yorum yapmıştı, Barlas histerik bir şekilde güldü ve söyleyeceklerini içinde tutamadı.

"Ya nasıl olurdu anne, babama sorsak mı?"

"Anlamadım oğlum." diyen annesi ile babası da ona bakmıştı. Babasına karşı zerre bir şey kalmamışken içinde ki hırçınlıkla ayağa kalktı. Her şeyi geç bu adam bir katildi. Kendi kendini dolduruşa getirip babasına bir kaç adımla yaklaştı.

"Sen adam öldürmeyi iyi bilirsin söylesene eşine."

"Ne diyorsun sen?"

"Ne dediğim açık değil mi? Yıllar öncesinde bir aileyi yıktın sen."

Cüneyt Bey ayağa kalkıp sıkıntı ile tişörtünü çekiştirdi. Oğlunun bir şeyler bildiğini anlamıştı ama anlamamış gibi yapmaya devam etti.

"Ne dediğinin farkında değilsin."

"Değilim, öyle mi?"

Babası başını aşağı yukarı salladığında Barlas tehlikeli bir şekilde gülüp arkasını döndü vr hızla odasında sakladığı kağıtları aldı.

Şimdi annesi ve kız kardeşi de ayakta onları dinliyordu. Barlas babasına göz ucu ile bakıp kalan ailesine döndü.

" Üzgünüm Emily ve anne ama o çok sevdiğimiz adam bir katil."

Tehdit içerikli kağıtları babasının yüzüne fırlatıp kollarını iki yana açtı ve annesine döndü.

"Hemde sevdiğim kadının babasının katili."

Bu söze eş olarak kapı zili çaldığında Barlas kollarını iki yana indirip bezgince babasına döndü ve fısıldadı.

"Ve o kadın şimdi seni almaya geldi."

Cüneyt Bey hemen yerde ki kağıtları toplayıp koltuğun arkasına sakladı ve kapıya yönelen oğlunu tuttu.

"O kapıyı açmayacaksın."

"Neden açmayayım."

"Arada Rüya olduğu için böyle davranıyorsun, bir kadın bizim ailemizden önemli değil."

Barlas tiksinerek kolunu çekti ve babasını ileri itti.

"O zaman ne önemliydi de bir aileyi tam on altı yıl önce bitirdin sen. O küçücük çocukları babasız bıraktın. Katilsin sen, cezanı da çekeceksin."

Tam kapıya gidecekken annesi durdurdu önünü.

"Oğlum yapma, adam kaç yaşına gelmiş nasıl izin verirsin."

"Anne bu adam katil diyorum, nasıl aynı yüzle bakacaksın ona... Şimdi beni bırakın bu davada Rüya'nın yanındayım."

Son sözleri bu olmuştu ve kapıyı açmıştı. Karşısında dört tane polis, Rüya ve o Mert denen adamı gördüğünde yutkundu. Herşeyin sonuydu yada başlangıcı.

" Cüneyt Barut için geldik. "

Barlas, son derece halsiz ve bitkin duran kadından gözünü çekip onunla iletişime geçen polise döndü.