KB 17.🔥

645 30 0
                                    

Herkese selamm. Yeni bir bölümle keyifli okumalar dilerim...

....
Rüya Ateş

1 saattir oturduğum yerde kağıtda yazılanları düşünüyordum. Kimdi bunu bana gönderen, peki ya yazılanlar doğrumuydu?

Bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı. Her şeyin bittiği yeri bulmaktı. Bir anda aklıma gelenle ayağa kalktım. Babam ile ilgiliyse ve bizim için her şey bittiyse bu yer Antalya idi. Evet orasıydı. Gideceğim ilk yer Antalya idi. Peki oraya gidince ne yapacaktım? Babamın kaza yaptığı yere gidip inceleme yapacaktım? 16 yıl önce kapanmış davayı tekrar açacaktım. Hızlı bir karar alıp asistanım Aslı'yı aradım.

"Efendim Rüya Hanım."

"Aslı yarın olan bütün görüşmelerimi iptal et. Sabahtan olan davaya gireceğim, öğlen saatlerine  bana Antalya' ya bilet al ve bir otel ayarla.. Ve bir de bunları senden başka kimse bilmeyecek."

"Tabi Rüya Hanım nasıl isterseniz. Ayrıntıları mesaj olarak atarım."

"Teşekkür ederim. İyi akşamlar."

Odama çıkıp dolabın üstünde olan küçük valizi aldım. İçine bir kaç parça spor kıyafet ve bir takım aldım. Makyaj çantamın içine gerekli olanları koyup onu da valize koydum. Oraya sadece Rüya olarak değil Avukat Rüya Ateş olarak gidecektim.  Valizin üstüne bir de  topuklu ayakkabı koyup kapının arkasına koydum. Eğer yarın davam olmasa bir saniye düşünmez şimdi giderdim. Ama yarını beklemem gerekiyordu.

....

Sabah sıkıntı ile uyanıp direk şirkete gitmek istedim. O yüzden hızlıca kalkıp bir duş aldım ve siyah takımımı giydim.

Saçımı kurutup kendi dalgalı haline bıraktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Saçımı kurutup kendi dalgalı haline bıraktım. Saatimi takıp büyük çantama gerekli olanları koydum. Ve ikizleri yoklamak amaçlı aşağı indim.

Karşıma çıkan Savaş ile bir adım geriledim.

"Korkuttun beni."

"Neden korktunki bir anda?"

"Birden karşıma çıktın ondan."

"Peki." deyip şaşkınca bana baktı.

"Barış uyandımı?"

"Yok uyuyor hala."

"Tamam."

"Senin bir derdin mi var ablacım?"

"Yok niye olsun ki?"

"Bir garipsin gibi de ondan."

"Önemli bir davam var bugün ondan."

"Sen halledersin." dedi bana göz kırparak. Ona sadece gülümsedim.

Salona geçip dosya çantamı aldım. Odamdan valizi nasıl çıkaracağımı düşünüyordum. Bir şekilde çıkarmam lazımdı.

KALBİMDE BÜYÜDÜNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin