#6

5.8K 282 67
                                    

Burası harika! Aman tanrım didim.Nerelere geldik!
Berk suratımdaki ifadeyi görmüş olacak ki:

"Beğendin sanırım."

"Evet de bu kadar ihtişamlı bir yere gerek yoktu."

Hemen geçip bir masaya oturduk.

"Ne yersin?"

Menüye baktığımda içlerinden bir tanesinin bile ne olduğunu bilmediğimi fark ettim.

"Sen ne yersen ben de ondan alayım."

"Ben portakal soslu ve fıstıklı lorlu dana karpoçya alayım."

Amin.

"Ben de aynısından."

Yemeğimizi yedikten sonra Berk hesabı ödedi ve kalktık.Yemeğimizi yerken bir yandan da konuşup gülüşmüştük.Eğlenceli bir gece olmuştu.Sessiz ve ıssız sokakta yan yana yürürken ileride bir bank gördüm.

"Yoruldum.Hadi gel şuraya oturalım."

Beni takip etti ve beraber banka oturduk.Bir süre sessizce oturduktan sonra ben konuşmayı başlattım.

"Sen bana ne yaptın Berk?"

Anlamamış gibi kaşlarını çattı.

"Benim hayatım kapkaranlıktı seni tanımadan önce.Sadece insanları öldürüp tatmin olurdum ama seninle tanıştıktan sonra...Yani bilmiyorum,değiştim.Eski ben değilim..."

Peki ya değişmek istiyor muydum?

Bilmiyorum.

Bir süre yüzüme baktı.

"Peki ya bu durumdan şikayetçi misin?"

"Bilmiyorum."

Eskiye göre kendimi daha huzurlu hissediyordum.Ancak birilerine zarar vermezsem kendimi rahat hissetmiyordum.

"Buğlem,eski senin geleceği hiç iyi görünmüyordu.Sürekli birilerine zarar veremezsin.Üstelik masum insanlara."

Sinirlendiğimi hissettim ama ona kızamazdım.Çünkü bir yandan da haklı olduğunu düşünüyordum.

"Berk anlamıyorsun.Bu artık bende takıntı hâline geldi.Birisine zarar vermediğim zaman çeşitli krizler geçiriyorum.Birine zarar vermezsem de kendime zarar veriyorum."

"Ne zamandan beri böyle?"

"2 sene olmuştur."

Birden ellerimi tuttu.Ben şaşkınlıkla ona bakarken konuştu.

"Birlikte yeneceğiz."

Berk yüzüme umutla bakarken ben ona tedirgin bakışlarımı yolluyordum.Hiç sanmıyorum.Anca o da benim karanlığıma sürüklenirdi!
Ellerim yine birisine zarar verme isteğiyle yanarken dudağımı ısırmaya başladım.

"Ne oldu?"

"E-ellerim..."

"N'oldu ellerine?"

"Yanıyor!"

Dedim yüzüne acıyla bakarak.

Berk söylediklerimden sonra kaskatı kesildi.

Ellerimi tutup gözlerime baktı.

"D-düşünmemeye çalış! Böyle bir şeyi yapmayacağını kendi kendine defalarca tekrarla!"

Gözlerimi sıkıca yumdum.

Yapmayacağım,yapmayacağım..
Birisine zarar vermeyeceğim..Asla,asla bunu yapmayacağım.

Biliyorum karşındakine zarar vermeyi sen de çok istiyorsun!

PSİKOPAT KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin