"Mine? Gelemedim.Başka bir güne artık.Dağıldınız mı?...Anladım...Peki,neyse görüşürüz."
Telefonu kapatıp yatağıma oturdum.
"Gelebilir miyim?"
Kapının önündeki Uzay'a doğru bakıp olumlu anlamda başımı salladım.
Uzaylar ev bulmuştu.Üstelik yerleşmişlerdi ama Uzay biraz daha burada kalmak istediği için gitmemişti.
Yanıma geldi ve yatağıma oturdu.
Dalgın gibiydi."İyi misin?"
"Evet."
"Peki."
"Ya sen?"
"Pek iyi olduğum söylenemez."
"Berkle kavgalı olduğunuz için mi?"
"Bilmiyorum.Sanırım...evet."
Kolunu omzuma atıp bana döndü.
"Düzelirsiniz ya,üzülme."
"Sen söyledin ya,hiç üzülmüyorum şu an."
Gülerek eliyle başımı omzuna yasladı.
Yaklaşık yarım saattir tavanla bakışıyordum.Yavaştan gözlerim kapanırken kapım hızla açıldı.Uzay da,ben de yerimizde sıçrarken aynı anda kapıya doğru baktık.
"Şaşırmadım.Emre'den başka kim olabilirdi ki zaten?"
Emre gülerek bize bakarken birden suratı asıldı.
"Abla bak kıskanıyorum ama! Okula onunla gidiyorsun,okuldan onunla çıkıyorsun.Ben yokmuşum gibi davranıyorsun resmen ya!"
Dedi Uzay'ı göstererek.Uzayla aynı yaştaydık ama Emre bana abla derken,ona abi demiyordu.İsmiyle hitap ediyordu.Aslında seviyorlar birbirlerini ama bazen anlaşamadıkları konular da oluyor ve bu da oldukça doğal bir durum.
"Ya ne alakası var Emre? Buraya gel bakayım sen!"
Emre de diğer yanıma otururken bir kolumu Emre'nin boynuna,diğer kolumu ise Uzay'ın boynuna dolayıp kendime çektim.
"Ya sizi çok seviyorum ben ya! İyi ki varsınız lan!"
İkisi de gülümserken ne kadar şanslı olduğumu düşünüyordum.İlk önce Emre'nin daha sonra da Uzay'ın yanağına öpücük kondurarak kollarımı onlardan ayırdım.
"Hadi şimdi gidin de uyuyayım ben."
Dedim gülerek.İkisi de 'iyi geceler' dileyip odamı terk ederken kendimi yatağıma atıp kollarımı başımın altından geçirdim.
"Berk..."
Telefonuma gelen mesaj sesiyle irkildim.Yataktan oflayarak kalkıp mesajın sahibine baktım.
Mine:Bebeq?
Siz:?
Mine:Buse'nin cezasını ne zaman vereceksin?
Siz:Canım istediği zaman.
Mine:Yani ne zaman?
Siz:Canım ne zaman isterse.
Mine:Aman tamam! Hadi bay uyucam ben.
Mesajına görüldü atarak whatsapptan çıktım.Herkese karşı böyle soğuktum.Sadece aileme ve Uzay'a samimiydim.Berk'e de yavaş yavaş alışmaya başlıyordum.Ta ki kavga edene kadar.
Birden instagrama girdim ve Berk'in engelini kaldırdım.Daha sonra whatsaapa girdim ve oradan da engeli kaldırdım.
Engeli kaldırır kaldırmaz ardı ardına telefonum titremeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSİKOPAT KIZ
Novela Juvenil"İyi misin?" Dedim tedirgince.Başını kaldırarak sırıttı. "Hem de hiç olmadığım kadar..." ... Başlangıç - 2018 Bitiş - 2020 (Cringe içerebilir.)