PSİKOPAT KIZ

#40

Sürekli kamp ateşinin başında durmaktan canım sıkılmıştı.

"Ben gidiyorum."

"Nereye?"

"Bilmiyorum.Sadece sıkıldım."

"Bekle! Çok karanlık her yer.Ben de geleyim."

Berk de benimle birlikte ayağa kalkarken kaşlarımı çattım.

Bir eksik vardı.

Ah,tabi ki!

Çağan...

Sahi,neredeydi o? Ben onu en son serviste tek başına bırakıp gitmiştim.
Düşüncelerime dalmışken Barlas hocanın sesini işittim.

"Nereye çocuklar?"

Bizim başımızdaki öğretmen Barlas hoca,diğer grubun öğretmeni ise Enver hocaydı.

"Hocam canımız sıkıldı."

"Gruptan ayrılamazsınız."

"Kaybolacak yaşı geçtiğimizi düşünüyorum."

"Öyle mi küçük hanım?"

"Evet,hocam."

Barlas hoca kaşlarını çatarak ayağa kalktı.

"Hiçbir yere gitmiyorsunuz!"

Sinirle yerime oturdum.

Berk'in kulağına yaklaşarak:

"Bir planım var."

Dedim.

"Ne planı?"

"Uzay ve Kubilay'dan hocanın dikkatini dağıtmasını isteyeceğiz ve o sırada kaçacağız.Fark etmez bile!"

"İşe yarar mı dersin?"

"Kesinlikle yarayacak."

Sinsice gülerek Berk'ten uzaklaştım.

Eğlenceli olacaktı.

*****

"Yine birgün yolda gidiyoruz-"

Barlas hoca 92738384. üniversite macerasını anlatırken sıkıntıyla ofladım.

Zamanı gelmişti.

Uzay'a göz kırptığım sırada Uzay,Kubilay'ı dürterek başını salladı ve Kubilay konuşmaya başladı.

"Hocam."

"Evet Kubilay?"

"Şuradaki ağaç..." derken arkasındaki ağacı gösterdi ve Barlas hocanın bize arkasını dönmesini sağladı, "Neden bu kadar yeşil?"

Barlas hoca afallarken gülmemek için yanağımın içini ısırıyordum.

"Ne bileyim evladım? Ben yaratmadım ki."

"Peki hocam,Bir sorum daha var."

Derken bize göz kırptı.

Berk'le sessizce ayağa kalkarken geri geri adımlamaya başladık ve hızlanarak gruptan uzaklaştık.

"İşe yarar demiştim."

Dedim gülerek.

"Senin planın olduktan sonra işe yaramamasına imkân var mı ki?"