PSİKOPAT KIZ

#34

Şarkı: Rauf&Faik - Mама

"Daha zamanı değil."

"Ne demek değil Berk!"

"Buğlem...senin üzülmeni istemiyorum.Sana değer veriyorum çünkü hem de düşündüğünden daha fazla."

Gözlerini hafifçe kapatarak tek elini şakaklarına götürdü.

"İyi misin?"

"Hayır."

"Pekâlâ,en azından açık sözlüsün."

Gözleri kapalı bir şekilde güldü.

"Ne kadar içtin?"

"Bilmem...Belki 4 bardak,belki de 4 şişe."

"Öğh!"

Diye değişik bir ses çıkardım.

"N'aptın sen! Sızıp kalmazsın umarım."

"Senin kollarında sızıp kalsam ne güzel olurdu..."

Berk fısıldayarak konuştuğu için anlamayarak,

"Ne?"

Dedim.

"Bir şey yok."

Diyerek kısa kesti.

Biramdan bir yudum alarak sigaramı kuma bastırdım.

"Biliyor musun,bazen insanın hiçbir şeyi hatırlamayacak kadar içesi geliyor."

Usulca başını salladı.

"Bilirim,çok iyi hem de."

"Berk...Sen hiç âşık oldun mu?"

Derin bir nefes alarak karanlıkta simsiyah görünen denize çevirdi bakışlarını.

"Oldum,sanırım."

"Sanırım?"

"Evet,oldum."

"Nasıl bir his?"

"Bir yandan mutlu eder,bir yandan ise acı çektirir.Ne yaşarsan yaşa aşk;dünyadaki en güzel hislerden biridir Buğlem,ne kadar acı çekersen çek;ne kadar ağlarsan ağla...Bana bunları sorduğuna göre sen hiç âşık olmadın?"

"Emin değilim."

"Nasıl?"

"Biri var Berk...Kaç gündür acı çekiyorum.Neden buraya geldim sanıyorsun? Az da olsa acımı dindirebilmek için..."

Boğazımda oluşan yumru konuşmama engel olduğu için daha fazla devam edemedim.

Berk yutkundu.

"Barış...Değil mi?"

Gözümden akan yaşlarla başımı salladım.

Berk beklemediğim anda beni kendine çekip başımı göğsüne yaslarken kendimi daha fazla tutamadım.

Saçlarımı öptü usulca,aynı babam gibi...

"Ştt,ağlama.Biliyorum acı veriyor hem de çok ama geçecek.Hiçbir acı sonsuza dek sürmez Buğlem,inan bana."

"İyi ki varsın Berk."

"Sen de güzelim,sen de."

****

Berk başını usulca omzunda uyuyakalmış Buğlem'e çevirdi.

"Barış'a demiştim ki; 'Bu kıza ruhsal veya fiziksel bir acı veremezsin çünkü yanında ben varım.' Ama sözümü tutamadım,affet Buğlem."