PSİKOPAT KIZ

#41

Multiye bayılıyorumm❤️
Rauf & Faik - колыбельная (Kolybel'naya)

"Sonunda!"

Servis koltuğuna kendimi büyük bir hışımla bırakmıştım.

Çünkü bugün dönüş günüydü.Kaybolduğumun ertesi günü ormanda yangın çıkarmıştık.Evet,bu cidden oldu! Neyse ki çok büyük şekilde olmadığından kendimiz müdahale edebilmiştik.

Ve o yangını kim çıkardı tahmin edin...

Evet,Uzay!

"Herkes burada değil mi?"

Hoca son kontrolleri yaparken yanımdaki Çağan'a baktım.

"Biliyor musun Çağan,kime güvendiysem beni hayal kırıklığına uğrattı.Arkasından öylece bakakaldım,hiçbir şey yapamadım."

"Seni çok iyi anlıyorum...Ben de yaşadım ve bu konunun nereye gideceğini de biliyorum.Pekâlâ sana Barış'ın yerini söyleyeceğim."

"Ne? Sen ciddi misin! Çağan sen var ya...Adamın dibisin! Çok teşekkür ederim..."

Gülümsedi usulca.

"Belki aramız bozulacak ama umrumda değil.Orospu çocuğunun tekiydi zaten."

Kıkırdadım.

"Şimdi sen bana onun yerini söyle ama ek olarak senden bir şey daha istemeliyim."

"Evet?"

"Onu benim söylediğim bir yere çağırabilir misin? Lütfen..."

"Nasıl?"

"Buluşmamız gerek de,bir şey de.Olmaz mı?"

"Pekâlâ Buğlem hanım.Başka bir arzunuz var mı?"

Sırıttım.

"Evet,son bir şey daha.Bana sevgilisiyle çıkma tarihini söyleyebilir misin?"

"Buğlem cidden ne işler karıştırıyorsun bilmiyorum ama pekâlâ...19 Temmuz." Yazarcığınızın doğum günüü😂

Şu an o kadar mutluydum ki Çağan'a sarılmamak için kendimi zor tuttum.

"Çok teşekkür ederim Çağan,Harika bir insansın!"

"Seni mutlu etmek bu kadar kolay mıydı?"

Dedi şaşkınca.

"Kesinlikle!"

Dedim ellerimi çırparak.

Yolculuğun devamında birbirimizin telefon numaralarını aldık ve bana eve gittiğinde Barış'ın adresini atacağını söyledi.

Yolculuk bitip eve geldiğimde dolabıma kıyafetlerimi yerleştirerek telefonuma bakmaya başladım.

Emre odaya ani dalış yaptığında hiç irkilmedim.Bünye alışık tabi.

"Nasılsın canım ablam?"

"Şuradaki çekmecenin ilk gözünde."

"Anlamadım ablacığım?"

"Kaç senelik ablan yer mi lan bu numaraları? Paran diyorum,şuradaki çekmecenin ilk gözünde."

"Sen var ya bi'tanesin!"

Yanıma gelerek yanaklarımı sulu sulu öptü.

"Iyk."

"Ne ıyk be? Değerimi bil! Bu dudaklar senden başka kimsenin yanağına değmedi."

"Bununla mı övüneyim gerçekten? Git köşede ağla Emreciğim,hadi."

Emre üzgünce odamdan çıkarken hemen Berk'i aradım.

"Alo Berk! Çok fena planlarım var!"

"Sakin ol Buğlem! Bu ne coşku böyle? N'oldu?"

"Seninle Barış'ı bulacağız!"

"Nasıl? Yerini biliyor musun? Dayaktan öldüreceğim onu!"

O sırada telefonuma mesaj geldi.

Çağan: ***** Mahallesi,****** Caddesi,No:***   Ankara / Altındağ

Buğlem:Tc nosunu da atar mısın Çağan?

Çağan: E oha!

Buğlem: Şaka şaka şdflerlş Tekrar teşekkür ederim!

Çağan: :)

"Buğlem orada mısın?"

"Her şey tamam Berk! Yarın yola çıkıyoruz!"

"Nereye?!"

"Ankara'ya!"

"Ne!"

"Barış hakkında her şeyi biliyorum.Giydiği donun markasına kadar!"

Dedim kıkırdayarak.

"E oha! Tamam ben babamdan arabayı çorlarım."

"Anlaştık o zaman! Sabah 8 gibi buluşuruz."

"Uygun."

"İyi geceler o zaman."

"İyi geceler güzellik."

Sırıtarak telefonu kapattım.

Yarın harika bir gün olacaktı!

Bölüm sonu...

Çok güzel ilerliyoruz! İlk defa bir hikâyemin akışını bozmadım çok mutluyum ksjdks

Üzülerek söylüyorum ki finale çook az kaldı.Bitirmek istemiyorum çünkü karakterler artık benim hayatım oldu.Onlarla yatıp onlarla kalkıyorum..Diğer yandan bitirmesem şöyle bir 100 bölüm olsak acayip sıkmış olurum.Yani kısaca bokunu çıkarmış oluruz😂 Hiçbir anlamı kalmaz ve şunu da söylemek istiyorum:Eğer final istediğiniz gibi bitmezse üzülmeyin çünkü kendi minik finalinizi kurgulamanız için bir yer bırakacağım size💝 Şu anlık söyleyeceklerim bu kadar.Sizi seviyorum,görüşmek üzeree...