PSİKOPAT KIZ

#23

• Şimdiki zaman •

"Benden kurtulabileceğini mi sanıyorsun?"

"Kolumu bırak!"

"Canın mı yandı?"

dedi histerik bir şekilde gülerek.

"Aptal!"

"Bana bak!"

Dedi beni kollarımdan hızla kendine doğru çekerken.

"Düzgün dur.Bir kıza el kaldırmak prensiplerime aykırı."

"Prensibine sıçayım!"

Kahkaha attı.

"Sana yakışmıyor böyle kelimeler güzelim."

Birden cebinden küçük bir çakı çıkarıp karnıma saplamasıyla olduğum yerde kaldım.Ağzımdan küçük bir çığlık çıkarken gözlerimi açtım.

"Yine mi saçma sapan kâbuslar?"

Dedim göz devirerek ve soğuk zeminde oturuyor olduğumu fark etmem uzun sürmedi.

"Ben de neden totom acıyor diye düşünüyordum."

Dedim bir kez daha göz devirerek.

Babam,annem ve Emre odama ani bir dalış yaptıklarında yine ve yine göz devirdim.

"İyi misin kızım?"

Dedi annem endişeli bir şekilde yerdeki bana bakarak.

Emre elimden tutup kalkmamda yardımcı olurken 'iyiyim' diyerek onları geçiştirdim ve odamı terk etmelerini sağladım.
İlgi odağı olmayı sevdiğim pek söylenemezdi.

Yatağıma tekrar yattığımda yaklaşık 1-2 saat boyunca bir sağa,bir sola döndüm.Ancak uyuyamadım.Sonunda pes ettiğimde derin bir nefes aldım ve ayağa kalktım.Su içmek için mutfağa ilerlerken Emir'i düşünüyordum.

Ondan kurtulmuş olsam da halüsinasyonlarından kurtulamıyordum bir türlü.

****

"Günaydınn!"

Diye cıvıldayarak beni karşılayan Berk'e baktım.

"Bana pek gün aymadı."

Dedim ters bir şekilde.

Eminim ki şu an göz altlarımdaki mor halkalar ve solgun yüzümden dolayı tinercilerden bir farkım yoktu.

Kubilay yanıma gelerek bana şaşkınca baktı.

"Kanka sen ot mu içtin,uyuşturucu mu kullandın? Bu tip ne?"

Kubilay'ın yanında Mine,Aslı,Kutay ve Mert belirirken göz devirdim.

"Ha ha ha! Komik çocuk seni(!)"

Berk sırıtırken,

"Cidden n'oldu sana?"

Diye sordu.

"Dün uyuyamadım sadece."

Dedim detayları atlayarak.Sınıfa fizikçi Enver Hoca girdiğinde herkes yerine geçerken somurttum.İşte işkence başlıyordu.

****

Saate baktığımda fizik dersinin bitmesine 10 dakika vardı.Oflayarak sıraya başımı vurdum.Ancak fazla hızlı vurmuş olmalıyım ki Enver Hoca ders anlatmayı bırakıp arkasını döndü.
Bütün herkes bana bakınca onun da gözleri bana çevrildi.
Şimdi herkesin odak noktası bendim.

"Hayırdır Buğlem? Beyin kanaması geçirmeye mi çalışıyorsun?"

"Hocam,sıraya kafamı çarptım.Sorun yok."

Dedim sırıtarak.

Hoca bana 'sorunlu musun?' bakışları atarken sırıtışımı bozmadım ve o,arkasını döner dönmez sırıtışımı anında silerek orta parmağımı havaya kaldırdım.

Herkes önüne dönerken derin bir nefes aldım.

Bu sınıftan,bu okuldan nefret ediyordum.

Bölüm sonu..