PSİKOPAT KIZ

#39

"Hâllettin mi Barış?"

"Evet,efendim."

"Güzel...ve bana 'efendim' demene gerek yok.Sonuçta kaç senelik dostuz.
Aramızda böyle şeylerin lafı olmaz."

"Peki...Neden böyle bir şey yaptık?"

"Çünkü ona acı çektirmeyi seviyorum."

"Sen cidden manyaksın."

Kahkaha attı.

"Ah,biliyorum!"

"Peki,senden hiç şüphelenmedi mi?"

"Ben en iyi dostlarındanım.Benden nasıl şüphelenebilir ki?"

"Doğru."

"Neyse yapılacak işlerim var.Sen de dön istersen artık Ankara'ya.Herhangi bir acil durumda gelirsin."

"Tamamdır."

Birbirlerine sarılarak sırtlarına birkaç kez vurdular ve daha sonra biri sağa,diğeri sola giderek gözden kayboldular.

*****

"Günaydın!"

"Günaydın da hayırdır? Pek bir neşelisin."

"Sadece artık takmamaya çalışıyorum."

Berk gülümsedi.

"Başından beri yapsaydın keşke."

"Zor olacak ama deneyeceğim."

"Güzel."

Bugün kamp günüydü ve 12'ler 120 kişiyken içlerinden sadece 15 kişi kampa geliyordu.Tam bir fiyasko!

"Heyecanlı mısın?"

"Kampa değil de derslere girmeyip yok yazılmayacağımıza heyecanlıyım hem de koskoca üç gün!"

Berk güldü.

"Hep böyle mutlu ol."

Gülümsedim.

Okul çıkışı eve gelir gelmez eşyalarımı hazırladım ve uyudum.Ne yapayım ya? Uykum vardı!

Çok malsın.

Tşk.

Öd.

****

"Buğlem...Buğlem!"

"Hı?"

"Geç kalacaksın kampa.Uyan artık!"

"5 dakika daha.."

"Kızım kalmadı 5 dakika falan,çabuk hadi!"

Yatağımdan fırlayarak kalkarken saate baktım.Daha yarım saatim vardı.Gerekli her şeyi aldığıma emin olduktan sonra evden çıktım.

Okula geldiğimde sadece 15 kişi olduğumuz için iki servis vardı.Müdür listedeki herkesin geldiğinden emin olduktan sonra kimin nereye oturacağını belirlemeye başladı.