PSİKOPAT KIZ

#56 FİNAL(son)

Gördüğüm kişiyle sevinirken gülümsedim.

"Kubilay iyi ki geldin! Lütfen kurtar bizi buradan!"

Arkasından Mert ve Kutay da gelirken üçü bir çok iğrenç bir kahkaha attı.

"Siz...iyi misiniz? Çözsenize bizi!"

"Çözemezler..." dedi Barış, "Çünkü onlar...bizi buraya getiren kişiler."

Duyduğum şeyle kulaklarım uğuldarken buğulu gözlerle Kubilay'a baktım.

"K-Kubilay bu gerçek değil,değil mi? Yalan söylüyor Barış...Bir şey desene!"

"Uzun zamandır bu ânı bekliyordum," Ve tekrar bir kahkaha attı.Ardından Berk'e döndü,

"Üzgünüm bro.Sen yoktun anlaşmada ama Buğlem'i takip ederek anlaşmayı bozdun."

Son olarak Barış'a baktı.

"Seni adi or*spu çocuğu! Beni alt edebileceğini mi sandın?"

"Yeterince ikiyüzlülük yaptın,buna bir son vermeliydim!"

"O sonu sen değil ancak ben verebilirim.Bunu o küçük kafana sok! Aylardır birlikte iş yapıyorduk.Birden iyilik meleği olacağın mı tuttu?"

"Bana söylemek istediğin,sana onca şeyi yaptıran...K-Kubilay mıydı?"

Barış üzgünce başını sallarken gözlerimden birkaç damla akıp gitti.

Berk'le gözlerimiz buluşurken,

"Üzülme,buradan çıkacağız." Şeklinde dudaklarını oynattı.

"Neden Kubilay,neden?"

Bağırmaya bile gücüm kalmamıştı.Sakince anlamaya çalışıyordum her şeyi.

Bu yediğim kaçıncı kazıktı? (Yazarın daimi moodu aghshshg)

"Zeynep'i hatırlıyor musun?"(Hatırlamayan varsa ilk bölümdeki kız)

Hatırlamak için kendimi zorladım.

Aklıma kesik kesik anlar gelirken başımı salladım.

"O benim en yakın dostumdu,sen de onu öldürerek ölüm fermanını çoktan hazırlamış oldun! Ama bizim kızlar olmasa,bunu asla öğrenemezdim."

Kapı hayvanca açılırken Aslı,Azra ve Mine içeri girdi.

"İşte asıl kahramanlar!" Diyerek alkışladı onları Kubilay.

Neydi bu,dünyanın en berbat günü mü?

Hayır,en berbat son günümüz.Ölürken bari rahat ölseydik.Gözüm açık gidecek!

Dalga geçmeyi kes! Ciddiyetin farkında değil misin?

Bir içses hiçbir zaman ciddi olamaz,üzgünüm dostum...Sonumuz gerçekten geldi.

"Sırf o Zeynep kaşarı için mi bunlar?"

Yediğim tokatla yanağım yana savrulurken,