PSİKOPAT KIZ

#51

Yatağımın üstünde deli gibi zıplayarak şarkı söylerken kapım hayvan gibi açıldı.

Şarkım yarıda bölünürken sinirle kaşlarımı çattım.

"Ya bir işimi de yarıda bölmeyin be!"

"İş mi bu?"

Dedi mal Emre.Yataktan inerek omuz silktim.

"Evet,iş."

"Neyse ya ben çıkıyorum."

Diyerek gardrobuma yöneldim.

"Nereye?"

"İş görüşmem var."

Mal mal baktığında sırıttım.

Beyni yetmiyordu beni anlamaya.

"Arkadaşımla buluşacağım geri zekâlı kardeşim."

"Öyle desene mal ablacığım.İş görüşmesi ne be?"

"Of neyse ne hadi çık.Giyineceğim."

Bir şey söylemeden odamı terk ettiğinde hazırlanmaya başladım.

Kimle mi buluşuyordum?

Tabi ki...

Çağan'la.

Ya ben söyleyecektim be!

Ne fark eder geri zekâlı?

Her neyse evet,Çağan'la buluşuyordum.Ben teklif etmiştim buluşmayı çünkü iyi arkadaş olacağımızı düşünüyordum.

Berk: Meyhane mi?

Berk'in mesajına göz devirerek yazmaya başladım,

Buğlem: Aradan bir gün geçti.Yeni mi cevap veriyorsun?

Berk: Meşguldüm üzgünüm.

Buğlem: Bir mesaj yazmak senin kaç saatini alıyor da meşguldüm diyorsun?

Berk: Üzgünüm dedim ya! Uzatma işte.

N'oluyordu bu çocuğa?

Barış'tan sonra ikinci bir depresyona giremeyecektim.Bu yüzden boş vermeyi seçtim.

"Ben çıkıyorum!"

Diye bağırdım ayakkabılarımı giyerken.

Annem yanıma geldi.

"Nereye Buğlem? Utanmasan dışarı çıktığını eve geldikten sonra söyleyeceksin."

"Dün söylemiştim anne,unuttun mu?"

"Ne zaman?"

Göz devirdim.

"Tabi haberlere yoğunlaşmıştın o sırada.Ondan duymamışsındır."

"Nereye gidiyorsun?"

Dedi beni takmayarak.

"Dışarı."

Bana 'ciddi misin?' der gibi baktı.

Evet,annesi.Kızın erkek avına çıkıyor!

Saçmalama be!

"Nereye gidiyorsun?" Dedi bu kez üstüne basa basa.

"Bir arkadaşımla buluşacağım."

"Kızım,senin anlama kıtlığın mı var?"

"Yine n'oldu ya!" Dedim isyankâr bir biçimde.

"Nereye diyorum sana,sen kimle buluşacağını söylüyorsun üstelik üstü kapalı bir biçimde."