PSİKOPAT KIZ

#18

Şarkı:Halsey-Gasoline

"Buğlemdi..."

Söylediği şeyle kahve boğazımda kalırken öksürmeye başladım.

"İyi misin! Bekle su getireyim."

Getirdiği suyu sakince içmeye çalışırken elim titrediği için yarısından fazlasını üstüme dökmüştüm.

"Ne oldu birden böyle?"

"B-ben de anlamadım.Her neyse boş ver,devam et sen."

"Ben onaylamıyordum anne ve babamın aksine çünkü kıza pek ısınabildiğim söylenemezdi.Her neyse işte sonra yine sevgilisiyle olduğu bir gün ölüm haberini aldık.Ben sevgilisinin öldürdüğünü düşünüyorum ama ortada bir kanıt olmadığından ispatlayamıyorum.O kızı bulursam ilk önce küçük işkenceler ederek daha sonra da onu canlı canlı yakarak ölüme terk edeceğim."

Söylediği şeyler karşısında kanım donmuştu.Yoksa...

"K-kardeşinin ismini öğrenebilir miyim?"

"Emir."

Emir bana bir kardeşinin olduğunu hiçbir zaman söylememişti.

Buradan hemen gitmeliyim!

"A-anlıyorum."

Dedim daha fazla uzatmayarak.

Bitmiş kahvemi sehpaya koyarak ayağa kalktım.

"Artık gitmeliyim."

"Peki,hadi gel...Tanıştığımıza sevindim Sena."

Dedi hafifçe gülümserken.

İsmimi yanlış vermiştim tabi ki.Ölmek için daha çok gencim.

"B-ben de Doruk."

Dedim yapmacık olmadığını umduğum bir gülümsemeyle.

Telefonumdan saate baktım.Doğum günü partisine daha vardı.Yetişebilirdim.

"Neden yüzün...bembeyaz?"

"B-bembeyaz mı? H-hastayım ben,ondandır."

"Peki."

Dedi kaşlarını çatarak.

****

"Alo Berk,hazırım ben."

"Aşağıdayım."

"Ha tamam,geliyorum."

Telefonu kapatarak ayakkabılarımı giydim.

"Nereye böyle?"

"Dışarı."

Dedim babamın yüzüne bile bakmadan.

"Onu görüyorum.Ayrıca benimle konuşurken yüzüme bak."

Onu tınlamayarak dış kapıya doğru bir hamle yaptım.Beni bileğimden yakalayarak kendine döndürdü.

"Bana bak!"

Bileğimi öyle sıkıyordu ki bileğim sıktığı yerden kopabilirdi.

"Ne var!"

Dedim gözlerinin içine bakarak.

"Nereye gidiyorsun dedim."

"Ben de dışarı dedim."

Bileğimi ondan kurtararak evden çıktım.

"Buğlem buraya gel! Buğlem...Buğlem!"

Topuklularla -ne kadar zor olsa da- merdivenleri üçer beşer inerken bileğimi burktum ve yere çakılmam uzun sürmedi.

"Ah!"

Ahaha geri zekâlı! Senin neyine topuklu ayakkabı? Krampon giy sen krampon.

Canımın yanmasını umursamamaya çalışarak ayağa kalkarken topallaya topallaya indim geri kalan üç beş merdiveni.

Berk beni görünce gülümsedi ve topalladığımı görünce direkt yanıma koştu.

"Neden topallıyorsun,bir şey mi oldu,iyi misin,canın mı yanıyor?"

"Merak etme.Sadece merdivenlerden düştüm.Vurulmadım."

Dedim göz devirerek.Ani bir hareketle beni kucağına aldı.

"Lan anam babam görecek,hem eteğim kısa indir beni!"

"Hanzo."

Dedi gülerek.

****

"Seni öldüreceğim!"

Masadaki kırık cam parçalarından bir tanesini alarak Buse'nin üzerine yürüdüm.

Lanet olasıca tiz sesiyle çığlık atarken yüzümü buruşturdum.

"İmdat! Psikopat bu kız!"

Katılıyorum.

"Buğlem sakin ol artık!"

"Karışma Berk!"

"Yürü,gidiyoruz!"

Berk kolumdan tutarak beni dışarı çıkarırken Buse'ye son kez baktı.

"Üzgünüm.Partini mahvettik biraz ve bu olay aramızda kalırsa sevinirim."

"S-sorun değil Berk...A-aramızda tabi ki."

Dedi Buse zorlukla gülümserken.Ona psikopatça gülümsedim ve orta parmağımı kaldırarak Berk'in beni dışarı çıkarmasına izin verdim.

Buse ağzını açmazsa bir sorun olacağını düşünmüyordum.Çünkü parti yaklaşık yarım saat önce bitmiş ve herkes evine dağılmıştı.

"Kolumu artık bırakacak mısın yoksa koparmanda yardımcı olayım mı?"

"Tutmasam öldürecektin kızı!"

"Evet."

Dedim umursamazca.

"Buğlem,bak...istediğin her şeyi yapmakta özgürsün tabi ki.Ama bu yaptığın şeyler başkalarını ilgilendirmemeli.Buse'yi öldürdün diyelim.Ailesi üzülecek,arkadaşları...Ve yakalandığın an hapishaneyi boylayacaksın."

"Hiçbir şey umrumda değil Berk."

"Ama benim umrumda.O yüzden böyle bir şey yapmayacaksın."

Alaycı bir şekilde güldüm.

"Buna sen karar veremezsin...ve bir şey diyeyim mi? Buse'yi senin gözünün önünde öldüreceğim."

"Sen gerçekten iyi değilsin."

"Ah,biliyorum..."

Dedim ve kahkaha attım.

Bölüm sonu..