Letter | Jeon Jungkook

JJK 6

Jungkook gayet ciddi bir şekilde telefonu hocanın gözünün önünde salladı.

"Hocam aradığınız şey bu mu?"

Bu çocuğa neler oluyordu?Hiçbir şeyi umursamıyordu.Kimseden korkmuyordu.Bu hareketinin ona neler kaybettirebileceğini düşünmüyordu.Kimseyi düşünmüyorsa beni neden düşünmüyordu?Onsuz okul çekilmez olurdu benim için.

Hocamız sinir küpüne dönmüştü.Sinirden ellerini sıkıyordu ama jungkook'un umrunda bile değildi.Ayak ayak üstüne oturmuş hocayı izliyordu.

"Hadsiz herif!Sen nasıl benle böyle konuşabilirsin?Karşında kim olduğunu zannediyorsun sen?!Hemen kaldır onu!"

Hocanın bağırarak söylediği cümleler Jungkook'ta hiçbir etki yaratmamış olacakki sakin bir ses tonuyla cevap verdi.

"Kaldırmazsam ne olur?"

"Hadsiz!Hemen disiplin dilekçeni yazıyorum."

Deyip çantasından temiz bir kağıt ve kalem çıkardı.Jungkook kılını bile kıpırdatmıyordu.Bu çocuk delirmiş olmalıydı.Yugyeom da bunu fark edip Jungkook'un kulağına,

"Fazla ileri gitmiyor musun kanka?"dediğinde alayla güldü.

"Bırak istediğini yapsın piç."

Zil çaldığında  hocamız sinirle,"Herkes dışarı çıksın.Jeon sen kal."dediğinde herkes dışarı çıktı.Hayır buna izin veremezdim,Jungkook'un okuldan atılmasını izleyemezdim.

Hocamız kalemi Jungkook'a uzattı.Jungkook yerinden kalktı ve kağıdı imzaladı.Ben ise olup bitenleri kapıdan izliyordum.

Hoca gülüp,"Sonunda  senden de kurtuluyorum Jeon, baş belası.Yürü git bu okuldan."dediğinde kalbimde fırtınalar kopmuştu.İlk defa okuldan gitmeye bu kadar yakındı.

Hoca ayağa kalktı ve dilekçeyi memnun olmuş bir şekilde eline aldı.

"Hadi.Müdürün odasına."dediğinde hoca önden Jungkook arkadan sınıftan çıktılar.Tüm okul onlara bakıyordu ve kimse bir şey yapmıyordu.Arkamda döndüğümde Yugyeom yumruk yaptığı ellerini kapıya geçiriyordu.

Jae bana döndü."Jungkook ne yaptığını sanıyor?"diye sorduğunda ifadesi bile ne kadar korktuğunun göstergesiydi.Yugyeom arkadan bağırdı.

"Hocam lütfen bir şans verin!"dedi.Sesi ağlamaklı çıkıyordu.İlk defa onu böyle görüyordum.

Hocamız arkasını döndü.Dikkatini çekmesine sevinmiştim.Eğer biri bir şey yapmayacaksa ben yapacaktım.

"Yugyeom senin Jungkook'tan farkın yok.Fazla konuşup hadsizlik yaparsan sen de onun yanına gidersin."dediğinde Yugyeom yere çöktü ve ellerini başının arasına aldı.Tüm kattakiler bizi izliyordu.Koridor gittikçe doluyordu.

Bu Jungkook'un bu okulda son anları olabilirdi.Buna izin veremezdim.Peşinden gittim."Hocam lütfen Jungkook'u disipline vermeyin."diye bağırdığımda sanki okul inlemişti.Herkes bana bakıyordu.

Hoca arkasını döndüğünde pesinden kosmaktan nefes nefese kalmıştım.

''Sen karışma Hyesun.Senin gibi bir öğrencinin bu soytarıyla ne işi olur?"dediğinde yanlarına gittim.Hocanın önünde durdum.Bu yaptığım cesaret gösterisi bana pahalıya patlayabilirdi.

"Lütfen hocam."dediğimde sesim titremişti.Uyarıyı dikkate almamıştı.Peşinden gittim ve ani bir haraketle  ayaklarına kapandım.Dizlerimin yerle buluştuğundaki sesi bile koridorlarda çınlıyordu.

Hocanın önünde diz çöküp yalvarmak belki Jungkook'un geleceğini kurtaracaktı.

***