Letter | Jeon Jungkook

JJK 16

Kunsun kapıda kalakalmıştı.Bayan Jeon ayağa kalkıp,

"Kızım git evine.Geç oldu bu saatte ne işin var sokaklarda?"diye sorunca  Kunsun içeri girdi.İnadına mı yapıyordu ?

"Asıl Hyesun'un bu saatte sizde ne işi var?"dediğinde bayan Jeon sesini yükseltti ve ayağa kalktı.

"O benim kızım gibidir.Sen kimsin ki bunları söylüyorsun?!"dediğinde Kunsun evi terketti.Jungkook masaya oturduğunda babası söze girdi."Soytarı kızları evimize getirme."dedi ve herkes sustu.Bay Jeon'un sert tarafını görmüş oldum.Kunsun ortamı germişti.Junghyun abi bana dönüp,

"Sen o kıza aldırma Hyesun.İstediğin zaman evimize gelebilirsin.Seni kardeşimden ayırt etmem."

"Sağ ol Junghyun abi."

Yemeğimiz bittiğinde evime geri döndüm ve odama çıktım.Ablama baktığımda bana hınzır bakışlar atıyordu.Yerinden kalkıp benim yatağıma oturdu ve beni de çekti."Ee Jungkook ile ders çalıştın mı?"deyip güldü."Abla dalga geçme."dediğimde omuzuma elini koydu.

"Ders çalışmaktan öteye git."dediğinde kaşlarımı çattım.

"Ne gibi bir öte?"dediğimde elini başına koydu.

"Erkekleri etkilemek için başka yollar deneyebilirsin mesela.Bak Kunsun'a nasıl da işini biliyor."

"Sen Kunsun'u nerden tanıyorsun?"

"Okulda dedikodular çabuk yayılıyor.Senin için üzüldüm kardeşim."dediğinde başımı öne eğdim.Jungkook'u etkilemek için ablamdan tavsiye alabilirdim.Ne de olsa benden daha tecrübeliydi.

"Jungkook'u nasıl etkileyebilirim?"diye sorduğumda gülümsedi.

"İlk önce giyimine dikkat etmelisin."

"Ne varmış giyimimde?"

"Erkek gibi pantolon ve şort giyiyorsun.Güzel kızsın ama kullanamıyorsun.Biraz bakımlı ol.Makyaj falan yap."dedi.Bu dediklerini yapacak sabrım yoktu.Yatağa uzandım ve yorganı üstüme çektim.Ablam sinirle kalkıp,

"Umutsuz vakasın."dedi.Evet umutsuz vakayım!

Sabah olduğunda üniformalarımı giydim ve evden çıktım.Bugün Jungkook ile gitmemiştim.Dünkü olaydan bana kızgın olabilirdi.

Okula geldiğimde bizim çocuklar yine toplanmıştı.Jungkook çok sevinçli gözüküyordu.Hemen yanlarına gittim.Jungkook da yanıma geldi."Kanka ne oldu bil bakalım?" "Ne oldu." "Bighit yeni bir erkek müzik grubu çıkarıyormuş.Seçmeler sekiz gün sonra." "Çok sevindim.Umarım seçilirsin."

"Umarım."

Şu an çok mutluydum çünkü Jungkook mutluydu.Hep hayal ettiği şey gerçek oluyordu.Bu mutluluğumuz kısa sürdü.Karşıdan Kunsun'un geldiğini görünce yüzüm düştü.Yine gidip Jungkook'un dibine oturdu.Tabi bana susmak düştü.

Derse girdiğimizde yerlerimizi aldık.Jungkook'un telefonu çaldı.Annesiyle konuşuyordu.Telefonu kapattığında yüzünde güller açıyordu.

"Ne oldu?"

"Annem eve geç gelecekmiş.Yani ev boş."

"Baban, Junghyun abi?"diye sorduğumda omuz silkti.

"Babam zaten eve geç geliyor.Abim ise bugün arkadaşları ile takılacak.Ev bana kaldı."

Gözüm kapıya takıldı.Kunsun bizi dinliyordu.Beni görünce hemen kapıdan çekildi ve koridorun öte tarafına gitti.Kesin kafasında hain planlar vardı.O kızdan nefret ediyordum.Jungkook'un dürtmesiyle kendime geldim.

"Ne oldu kanka?Daldın."

"Hiçbir şey."deyip geçiştirdim.

Evlere dağılmıştık.Yugyeom ile oturmuş Jungkook ve Jae'nin aşağı inmesini bekliyorduk.Kunsun önümüzden geçtiğinde Yugyeom ona sinirle baktı."Hiç sevmiyorum bu kızı."dediğinde elimi omuzuna koydum."Yalnız değilsin.Sanki birisi bize oyun oynuyor ve böyle kızları hayatımıza sokuyor."dedigimde uzaklara  daldı.

"Bunların hepsi Amerika'nın oyunları."dediğinde gülmeme hakim olamadım.Bunlar Amerika'nın değil, Jungkook'un uçkurunun oyunlarıydı.

Eve geldiğimde annem mutfakta yemek pişiriyordu.Yanına gittim ve yanağından öptüm.Yukarı çıktım ve üstümü değiştirdim.Ablamın bana söylediklerini düşündüm.Acaba yapsam beni sever miydi?Ya da bana farklı gözle bakar mıydı?Kankalıktan başka görevlerimin olduğunu ona göstermek istiyordum.Ona kendimi kanıtlamak istiyordum.Nasıl yapacağım konusunda bir fikrim yoktu.

Ayağa kalkıp mektuplarımı çıkardım.Hepsini.İki yüz seksen beş mektup.Üç yılda yazılmıştı bunlar.Üç yılın acısıydı.İlk yazdığım mektubumu elime aldım.Bu mektubu Jungkook apartmanımıza taşındığı ilk gün yazmıştım.Yüzümde bir gülümseme belirdi.

Annem "Hyesun gel yemeği Bayan Jeon'a götür."diye bağırdığında hızla mektupları yerine koydum ve aşağıya indim.Annemin elinden alıp yukarı çıktım.Jungkook evde tekti.Kesin çok canı sıkılıyordur.

Kapıyı çaldığımda Jungkook'u düşündükçe yüzümde aptal bir gülümseme beliriyordu.Kapı açıldığında gülümsemem soldu.Başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü.Kunsun bornozla kapının ağzında bana bakıyordu!

***