Letter | Jeon Jungkook

JJK 44

Gülmemek için kendimi zor tutarken dudaklarımı dişliyordum.Jungkook'un bu çabası takdire şayandı.

''Kabul ediyor musun canım arkadaşım?''

''Hımm.Ya almazsan?Nasıl güveneceğim?''

''Söz, kamptan dönelim ilk işim ayakkabıyı almak olacak.''

''Tamam ama yavaş ol.Anlamasın.''

''Tamam tamam.Yeterki geç sen.''

Bu konuşmanın ardından jae' nin koltuktan kalktığını ve daha büyük bir bedenin yerleştiğini hissetmiştim.

Aşk olsun jae, arkadaşını bir çift ayakkabıya sattın.

Jungkook'un kalp atışlarını burdan duyabiliyordum.Yüzüme baktığını hissettim.Ardında eliyle saçlarımı okşamaya başladı.Saçımı boynumdan attığında gözlerimi açtım.

Tabiki de uyuma numarası yaptığımı belli etmeyecektim.

''Jae nerde?''Diye söylendim sözde uykulu bir sesle.

Ama onun yüzüme aşk dolu bakışları işimi zorlaştırıyordu.Hafif bir şekilde gülümseyip elini yüzünün altına koymuş beni izliyordu.

''Ben geçtim.Beğenmedin mi?''Diye sordu fısıltıyla.Böyle yaptıkça ben de heyecanlanıyordum.

''Kızı yerinden ettin yani?''

''Senin için buna değerdi güzelim.''

Dediği şeyle yüzümün kızarmasına engel olamayıp başımı önüme eğmiştim.Otobüste öğretmenler dahil herkes uyumuştu ve ışıklar sönmüştü.Biyoloji hocamız horluyordu hatta.

''Uyurken de çok tatlı oluyormuşsun.''

''İlk görüşün değil.Okuldan kaçtığımızda da çimlerin üstünde uyuya kalmıştık.''

Yüzündeki gülümseme büyüdü.

''Evet.Çok hoştu o şimdiki gibi.''

''Uyuyalım mı?Hazır gelmişsin.''

''Ama önce bunu yapmam gerekiyor.''deyip aramızda olan kol koyma yerini alta indirdi ve aramızdaki mesafeyi sıfırladı.

Yanağını gösterip, ''İyi geceler öpücüğü de fena olmaz.''Dediğinde gülümsedim ve uzun bir öpücük kondurdum yanağına.Aynısını bana yaptığında güldüm.

''Çekil artık.''Dediğimde yanağımdaydı hala dudakları.Gülerek geri çekildi.

Nerden çıkardığını bilmediğim pike tarzı örtüyü üzerimize attı.Koluna sarılıp omzuna yaslandım.

Gözlerimi jungkook'un göğsünde uzanırken açmıştım.Jungkook ise kollarını belime sarmış sıkı sıkı tutuyordu.

''Günaydın.''

Yukarıdan gelen sesle kafamı kaldırdım.Jungkook'un sesiydi bu.

''Sana da günaydın.''

Saçımı okşamasıyla gözlerim yeniden kapanmıştı ama hava aydınlanmıştı ve birazdan kamp alanına gelirdik.Kendimi toparladım ve üstümü düzeltim.

''Kamp alanında kahvaltı yapacak mıyız?'' Diye sorduğumda güldü ve çenemi kavradı.

''Benim güzelim acıkmış mı?''

''Evet, acıktım.'' Dediğimde  jungkook'un kahkahası otobüste yankılanmıştı adeta.Elime geçen çarşafı ağzına tıkadım ve dikkat çekmemesi için sarıldım.

Ayrıldığımda hala gülüyordu ama ağzından çarşafı çıkarmıştı.

''Tamam gülme artık.Bize bakıyor herkes.''