Letter | Jeon Jungkook

JJK 39

''Uyumamız gerek.Yarın okul var.''

''Senle uyursam neden olmasın ?''dedi sırırtışlarının arasında.Bu çapkın tavırları her ne kadar hoşuma gitse de belli etmek istemiyordum.

''Olabilir Beyfendi.''dediğimde kahkahası salonda yankılandı.

Başını onaylar biçimde salladı.Elimden tuttuğu gibi küçük bir çocuk edasıyla beni peşinden sürüklüyordu. Yatak odasını bulduğunda içeri geçtik ve yorganı kaldırdım.

Içine girdiğimizde en uzak köşeye uzandım.Jungkook arkadan sarıldı ve başını sırtıma dayadı.Onla geçen sefer de uyumuştuk ama bu seferki utanç veriyordu.Kıprandım.Arkamı dönmeden konuştum.

''Jungkook çekil.Bu doğru değil.''

Dediğimde inadına daha çok yapıştı.''Bırakmam seni.''Dediğinde yüzümde bir gülümseme belirmişti.Kızarmış yüzümü yastığın soğuk tarafına daha çok bastırdım ve yüzümün biraz daha soğumasını sağladım.

Onu çok zor elde etmiştim.Şimdi ise doğrular ve yanlışlar ile uğraşıyordum.Artık kendi istediğim gibi davranmayı öğrenmeliydim.Bu zamana kadar yapmak isteyip yapamadıklarım altın tepsiyle önüme sunulmuştu.

Arkamı döndüm.Jungkook'un parlak gözleri ay ışığında daha da belirgin hâle gelmişti.Uyumaktan ziyade beni izliyordu.Elini boynumun altından geçirdiğinde beline sarıldım ve yüzümü göğsüne dayadım.Kollarını asice belime sardığında tek vücut olmuştuk.

Saçıma öpücüklerini kondurduğunda kokusunu içime çektim.Ona doyamıyordum.Sanki her an ellerimden kayıp gidecekmiş gibi sevmek istiyordum.

''Okula gitmek istemiyorum.Sonsuza kadar senle burada kalmak istiyorum.Kimse olmadan.Dersler olmadan, okul olmadan, Jimin hyung olmadan...''

Jimin diyince yutkunama engel olamamıştım.Bu olanlardan onun da elbet haberi olacaktı.Kalbi kırılacaktı belki.Ağlayacaktı,ama bunu ona söylemek zorundaydım.

''Birkaç gün sonra söylesek olur mu?Şimdi bir anda söylersek şüphelenir ve senle arası bozulur.Bu en son isteyeceğim şey.''

Kafamı yukarı kaldırdım ve yüzünü inceledim.Sinirli bir ifade vardı.O da başını eğip yüzüme baktı.Sinirli olduğunu bana göstermek istemiyordu.

''Jimin'i seviyorum Hyesun.O benim arkadaşım ama senle herhangi bir temasına veya ilişkisine tahammülüm yok.Sen istediğin zaman söyle ama yanında olmama izin ver.''

''Nasıl yani?''

''Jimin hyung sinirlenince gözü hiçbir şey görmüyor.Sana zarar vermesinden korkuyorum.Senle birlikte gelir,uzaktan izlerim.''

''Abartıyorsun Jungkook.Ne yapabilir ki?''dediğimde göğsüne daha çok bastırdı ve anlımdan öptü.

''Seni korumama izin ver hyesun.Yapamadığım şeyleri şimdi telafi etmek için bana izin ver...''

Hyesun:Okula girdin mi jungkook?

Jungkook:Hayır,bir sokak sonra ordayım ama.Sen gir hemen.

Hyesun:Jae ve Yugyeom aynı yerde mi?

Jungkook:Evet.Korkma Hyesun.Git ve onlara her şeyi anlat.Eminim, seni affedecekler.

Görüldü

Çekingen adımlarla okula giderken okul eteğimi sıkıyordum.Jae'nin tepkisi benim için çok önemliydi.Jae benim en yakın arkadaşımdı ve okulda ondan başka güveneceğim kız arkadaşım yoktu.