"Hatırlamazsın diye diyorum ben Jimin, kalçalarımı ve beni unutma olur mu?" Göz kırparak bana el sallamasının üzerine koşmaya başladığını görmüştüm.
Söylemesine gerek bile yoktu, bugünü istesem de unutabileceğimi sanmıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍷🍷🍷
"Hei-ssi!"
Anlam veremediğim ve asla alışık olmadığım bir ses kulaklarımı tırmalıyordu. Nefret etttiğim bir tonlaması vardı ve gözlerimi açar açmaz sinirle dolmuştum.
"Günaydın bebek."
Sesin sahibi görüş açıma girer girmez pornocuolan yüzünden üstümü kontrol ettim. En kısa zamanda bu odanın anahtarını alıp kapıyı kitlesem iyi olacaktı.
"Sabahları uyandığında çok güzel oluyorsun. Kahvaltı hazırladım hadi kalk bakalım." Elinde tuttuğu küçük bir papatyayı örtümün üstüne bırakmış, ben cevap dahi veremeden dışarı çıkmıştı. Hiçbir erkek beni böyle uyandırmamıştı ve kal gelmişliği yaşıyordum.
Örtünün üstündeki papatyaya güldüm ve komidinin üstüne bırakarak yataktan doğruldum. Üstüme bir şeyler giyip kahvaltı sofrasına oturmak en büyük hayalimdi. Her zamanki gibi açlıktan ölmek üzereydim.
"Günaydın."
Jimin'in daha uyanmamış olduğunu düşünüyordum, mutfaktaki tek kişi oydu.
"Bugün evde yalnızız. Benden korkuyorsan baştan söyleyeyim, sana hiçbir zararım dokunmaz."
Önüme koyduğu tosta bakış atmayı bırakıp kafamı kaldırdım ve tavşan suratı yüzünden saniyelik de olsa ciddiyetimi kaybettim. Garip biriydi ve anlamakta zorluk çekiyordum.
"Sen hep böyle misin?"
"Yakışıklı mı?" Tam karşımdaki sandalyeye oturmasını izledim ve samimiyetsiz bir şekilde gülümsedim. "Hayır. Neyse bana bir şey yapmana izin vermem zaten."
Jungkook alaycı bir şekilde güldü ve bardağındaki çaydan yudumladı. Gerçekten sinirimi bozma olayını fazla abartıyordu, birgün elimde kalma ihtimali yüksekti.
"Sen beni daha tanımıyorsun. Ben kadınlara zarar vermem, geceleri yatak hariç tabi. Hepsinin bir hediye olduğunu düşünüyorum, özelikle böyle gözlerin varken sana kızamam bile."
Göz kırpıp tostunu yemeye başlayınca ben de ona ayak uydurdum. Kendimi güvende hissetmiyordum ama söyledikleri inandırıcı geliyordu. Belki de onu tanımadığım için inandırıcı gelmişti, en büyük sapıklar, iyi gibi gözüken insanlardan çıkmıyor muydu zaten?
"Akşamki partide ne giyeceksin?"
Akşamki parti mi?
"Bilmiyor musun yoksa? Yok artık."
Bilmem gereken tam olarak neydi acaba? Peşimde bir sürü sapık varken hangi patiye gitsem diye yer mi arıyordum? Neden insanlar beni baya geniş görüyordu, çözemeyecektim.
