"Hatırlamazsın diye diyorum ben Jimin, kalçalarımı ve beni unutma olur mu?" Göz kırparak bana el sallamasının üzerine koşmaya başladığını görmüştüm.
Söylemesine gerek bile yoktu, bugünü istesem de unutabileceğimi sanmıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍷🍷🍷
"Baksana çok güzel."
Lucas kocaman olmuş gözleriyle kediyi suratıma yaklaştırmaya çalışıyordu, bense gülerek geri çekilmekle meşguldüm.
"Kedileri seviyorum ama o kadar yakın tutmasan mı? Hani yüzümü falan çizebilir, korkuyorum biraz."
Lucas kedinin kafasına öpücük bırakırken, Nayeon da arkama saklanmakla meşguldü. "Hadi ama! Bu kadar korkak olmayın, yavru kedi size ne yapabilir ki?"
"Benim tüylere karşı alerjim var. Kötü oluyorum." Nayeon konuşur konuşmaz hapşırmıştı, Lucas ise onun bu haline gülüp duruyordu.
"Ah, yine başlıyoruz." Lucas bir anda gülmeyi keserek, somurtan moduna dönünce baktığı yere kafamı çevirdim. Nancy ve yanındaki uzun boylu olan arkadaşı, hiç de sevimli olmayan bir suratla buraya doğru geliyorlardı.
"Uyuz oluyorum şu gerizekalılara." Nayeon kulağıma doğru fısıldarken kafamı sallamıştım. Arkadaşlıkları sevmezdim ama Nayeon'la anlaştığımız bazı konular oluyordu ve beni asla yalnız bırakmıyordu. Çok arkadaşı olmasına rağmen.
"Selam." Nancy burnunun ucunda konuşmaya başlayınca yüzüne bakmamayı tercih etmiştim. Benim aksime Nayeon öldürecek gibi bakıyordu, kaçırdığım bir şey olursa bana anlatırdı en azından.
"Lucas seninle biraz konuşabilir miyiz? Özel olarak."
Lucas'a dönerek kediyi vermesi için elimi uzattım. Göz devirmiş ve kediyi iyice kucağına yaslamıştı, keşke bu kadar sıkmak yerine kediyi rahat bıraksaydı. O kadar kalıplıydı ki kediyi boğacak diye korkuyordum.
"Konuşacak bir şeyimizin olmadığını söyledim. Seninle ve yaptıklarınla ilgilenmiyorum, hem de hiç."
Dudaklarımı birbirine bastırarak, gelen aydınlanmayı yüzüme yansıtmamaya çalıştım. Anladığım kadarıyla Nancy Lucas'tan fena halde hoşlanıyordu, Lucas'ın ise umrunda değil gibiydi.
"Beni karşına almak istiyor musun gerçekten?"
"Nancy, lütfen uzatma. Bana istediğini yapabilirsin, baban başıma bela olabilir ya da güzel bir dayak attırabilirsin. Seninle işim bitti ve kendini daha da küçük duruma düşürme."
Nayeon duyduklarıyla kolumu sıkınca kendimi tutamadan ahlamıştım. Nancy'nin nefret dolu olan bakışları bana döndüğünde, acıyan kolumu ovuşturmakla ilgileniyordum.
"Sen gözüme çok fazla batıyorsun. Canımı sıkmaya başladın ve ne yapacağım biliyor musun?" Olayın bana nasıl döndüğünü anlayamadığım o on saniye içinde, Nancy yanındaki arkadaşının elindeki Milkshake'i almış ve yüzüme doğru fırlatmıştı.
