"Hatırlamazsın diye diyorum ben Jimin, kalçalarımı ve beni unutma olur mu?" Göz kırparak bana el sallamasının üzerine koşmaya başladığını görmüştüm.
Söylemesine gerek bile yoktu, bugünü istesem de unutabileceğimi sanmıyordum.
Merhaba, öncelikle size çok teşekkür ediyorum. Vote sınırı koymadığım halde, geçen bölüme neredeyse 700 oy gelmişti ve sadece iki günde :') Bu kitabın kısa olacağını tekrar belirtmek istiyorum, 40 civarı düşündüm. Yani eğlenceli ve sevimli bir kurgu planladım. Hepinizi öpüyorum ♥️ Kitaba alaksız olan gif ile keyifli okumalar diliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍷🍷🍷
Sırtım yumuşak bir zeminle buluşmuştu ve mırıldanarak gözlerimi açmak zorunda kalmıştım. Burası Jimin'in küçük ve kötü olan evi değil miydi?
"Of, bu oda kötü kokuyor Jimin-ah."
Jimin ayıldığımı yeni fark ederek gülmüştü, ben uyuyup uyanmama rağmen neden hala sarhoş gibi hissediyordum?
"O zaman burada uyumana izin vermemem gerekiyor." Beni tekrar kucakladığında gülmeye başladım. Kendimi akıl sağlığını koruyamayan bir kız gibi görüyordum ve bu hiç iyiye gitmiyordu.
"Beni nereye götürüyorsun bakalım?~" Cilve yapar gibi çıkan sesimi umursamadan, parmağımı Jimin'in göğsünde gezdirdim. Adım atmayı kesip yüzüme bakmıştı, iki dakika olsun eğlenemeyecek miydim? Neden bu kadar ciddi olmak zorundaydı ki?
"Odandan memnun olmadığın için seni kendi yatağıma götürüyordum." Kocaman olmuş gözlerimle kafamı göğsünden kaldırdım. Ev zaten küçük olduğu için on saniyede onun odasına gelmiştik.
"Beni neden odana getirdin? Yoksa sen de benim şu an düşündüğüm olayı mı düşünüyorsun?" Beni yatağa bırakıp, yanıma oturduğunda gülmemek için kendini zor tuttuğunu fark etmiştim.
"Sen hangi olayı düşünüyordun?" Dudaklarımı öne çıkardım ve gözlerine baktım. "Bilirsin işte, erkek ve kadın aynı yataktayken olan olay."
Jimin'in yüzünden gülümseme silinmiş ve yerini tamamiyle şok olmuş bir ifade almıştı.
"Senin uyuma vaktin gelmiş, umarım yarın ayıldığında bunları hatırlamazsın." Hatırlasam ne olacaktı ki? Güldüm ve ne zaman doğrulduğumu fark etmediğim için geri uzandım.
"Uyumak istemiyorum Jimin-ah." Şu an tam olarak ne istiyordum ondan bile emin değildim. Sadece sürekli gülmeli ve konuşmalıydım.
"Bir şeyler izlemek ister misin?" Jimin benimle ilgileniyor görüntüsü veriyordu ve ben heyecanlanıyordum. Günlerdir ölü gibi dolaşan çocuk, nihayet kendine gelmişti.
"Sen de izleyeceksen olur." Güldü ve beni yatakta oturur bir pozisyona getirdi. Arkama yastık koydu ve sırtımı yatağın başlığına gelecek şekilde ayarladı.
