"Hatırlamazsın diye diyorum ben Jimin, kalçalarımı ve beni unutma olur mu?" Göz kırparak bana el sallamasının üzerine koşmaya başladığını görmüştüm.
Söylemesine gerek bile yoktu, bugünü istesem de unutabileceğimi sanmıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍷🍷🍷
Hava ne zaman bu kadar soğumuştu?
Hayır, sadece iki güncük dışarı çıkmamıştım. Nasıl oluyor da birden dondurucu olmayı başarmıştı anlayamıyordum.
İki gün dışarı çıkmamamın nedeni ise, derslere gittiğimde insanların bana bakıp gülüşmesinden kaynaklanıyordu ve ben aklımı kaybetmek üzereydim. Bu şehre geldim geleli başım cinsel belalardan kurtulmamıştı, hem de alakam olmadığı halde!
Sakin olmaya çalışarak ellerimi birbirine sürttüm ve üstümdeki kalın hırkaya daha çok sarıldım. Sabahtan beri telefonum titreşiyordu ve Jungkook'u görmezden gelmeme rağmen kurtulamamıştım.
Bana sürpriz yumurta al diye tutturmuştu ve bu soğukta beni tekrar markete göndermeye çalışıyordu. Marketteyken söylemeyip, eve yaklaştığımda arıyordu gerizekalı.
Jimin iki gündür adam akıllı eve uğramadığı için bu tarz işler Jungkook ve bana kalmıştı ne yazık ki.
Hayır bir de market yolun sonundaydı!
Neredeyse yıkıldı yıkılacak olan binamıza girecekken gülüşme sesleri duyarak kaşlarımı çattım. Jimin'in her zaman bahsettiği fakat benim hala göremediğim sapık komşular mı diye düşünerek sese doğru ilerledim.
Binanın arka tarafındaki merdiven altından geliyordu ses ve ben bu sesin sahiplerini tanıyordum.
Bir iki adım daha attım ve gördüğüm görüntüyle ciğerlerime hava gitmediğini fark ettim. Görüşümün bulanıklaştığını anlar anlamaz, beni görmelerine fırsat vermeden arkamı döndüm.
Bir insan nasıl bu kadar aşağılık olabilirdi?
Ve ben neden şu anda ağlıyordum?!
Elimde tuttuğum poşeti sıkarak, gözlerimi kapattım. Gerizekalı gibi Jimin'in günlerdir benimle flört ettiğini düşünüyordum, işin kötüsü kendimi bu duruma kaptırdığımı daha yeni yeni anlamıştım.
Sessiz olmak için bir çaba göstermeme gerek yoktu, Jimin ve Nancy'nin kendi gürültülerinden benim adım seslerimi duyacaklarını sanmıyordum.
Hızlı davranarak merdivenleri ikişerli üçerli çıktım, bir ara nefes almak için durmam gerekmişti. Sikeyim, ağlamam ne zaman bu kadar şiddetlenmişti ki?
Kapıyı açmadan önce gözlerimi sildim ve burnumu çektim, kalbim sıkışıyor gibi hissediyordum ve bu bana ilk kez oluyordu.
"Hei-ssi, sürpriz yumurtamı aldın mı?"
Ona bakmadan aldıklarımla dolu olan poşeti araya bıraktım ve hızla odama girerek kapıyı kilitledim. Sırtımı kapıya yaslamıştım ve yatağıma gidecek gücü kendimde bulamıyordum.
