Oceniając tą książkę po jej okładce czy tytule, reprezentujesz sobą to, na co chce zwrócić uwagę ta historia.
Jest to opowieść o dręczeniu i jak setki innych książek o tej tematyce, pokaże ci szorstką rzeczywistość bycia dyskryminowanym, znieważany...
(Jeżeli myślisz, że jest to jedna z tych książek, w której dobra dziewczynka zmienia się w super złą i zakochuje się w bad boy'u czy jakikolwiek inny banał, to przykro mi, ale nie. Nie ma tu również żadnych zakazanych scen, nigdy nie planowałam umieścić ich w mojej książce. Chcę żeby była ona PG-13, nie wliczając żartu czy dwóch ;))
Ja: Przepraszam za rozczarowanie w kwestii książki. Miłego dnia.
Rozczarowany czytelnik: Ale ja...
Ja: Powiedziałam Miłego dnia.
(Zawsze chciałam to do kogoś powiedzieć. Nie żeby wyszło wrednie, ale śmiesznie.)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Nazwałam tę książkę The Good Girl's Bad Boys jako żart, ironię, bo ta książka nie jest banałem na jaki brzmi. Dlatego i ponieważ kiedy ją pisałam, nie brałam tego na poważnie. Ale wszyscy pamiętamy powiedzenie "nie oceniaj książki po okładce". Również dla zaoszczędzenia twojego czasu, jeśli jednak lubisz oceniać i przeczytałeś tytuł, to poszukaj innej książki o innej fabule i daj szansę komuś innemu przeczytać moją.
Ta książka dedykowana jest wszystkim nerdom, maniakom komputerowym, dziwakom i niepopularnym dzieciakom. Wszystkim, którzy kiedykolwiek byli dręczeni. Jest też kilku moich nieszczęsnych przyjaciół nerdów. Którzy byli dręczeni każdego dnia, każdej godziny, każdej minuty. Którzy byli dręczeni fizycznie, werbalnie, wirtualnie i na wiele innych sposobów. Moja główna bohaterka, Naomi, reprezentuje was wszystkich (tak, wiem że jest dziewczyną, ale musicie to przeboleć). Jest dręczona przez całe życie. Ale to jej nie powstrzymuje, wciąż ma siłę, nie pozwala by ją to dopadło. Więc bądź jak Naomi Lorraine znaną również jako Nerdy Naomi, ignoruj ich słowa, przetrwaj ich uderzenia, przeżyj to i pozostań żywym. Nie zabijaj się z powodu grupy ludzi, którzy są dla ciebie wredni, Naomi tego nie zrobiła, więc ty też nie.
Chcę coś również wyjaśnić o tej książce, by nie zajmować się tym później. WSZYSTKO jest metaforą. Dręczenie jest wielką rzeczą, ogromną. Ale nie ma czegoś tak złego, co przytrafiło się Naomi. To by było... straszne. Oczywiście żaden dorosły nigdy by się nie odwrócił, zignorował ani przymknął oko, gdyby jakieś dziecko było poniżane pod jego nosem. To tylko metafora o tym, jak bardzo dorośli są bezużyteczni w walce z dręczeniem. Ludzie mówią dzieciom, że jeśli ktoś albo oni sami doświadczą dręczenia, powinni zgłosić to dorosłym. A teraz, jak dużo dzieci, twoim zdaniem, naprawdę to robi? A jak dużo nie? W tej książce dzieci muszą same sobie z tym poradzić, tak jak w prawdziwym świecie. Nikt nie może NAPRAWDĘ nienawidzić dziewczyny tak bardzo, by dręczyć ją indywidualnie. Dręczenie musi być wszędzie i wszystkich. Ja tylko skumulowałam całe dręczenie świata w jednej osobie, by podkreślić jak złe ono jest.
Większość książek o dręczeniu są depresyjne, smutne, doprowadzają cię do łez i zostawiają cię w całkowitej rozsypce, sprawiając że możesz spojrzeć na żyletkę, linę lub dach budynku z naprawdę miłej perspektywy. Nie chcę tego, nie chcę NIC z tego... I wybacz, że się tutaj rozwlekam. Jedna z takich książek na Wattpadzie to Emily's Suicide (teraz znana pod nazwą The Butterfly Effect) świetna książka, doprowadziła mnie do płaczu. Ale nie chciałam pisać takiej książki, bo nie jestem typem człowieka, który celowo doprowadza ludzi do smutku. Robię na odwrót, chcę sprawić, żeby inni śmiali się, czuli się szczęśliwi i kochani. Więc moja książka różni się od innych książek o dręczeniu. Ta książka może sprawić, że będziesz smutny, ale jej celem jest rozśmieszenie cię, spowodowanie twojego uśmiechu, pokochanie bohaterów i sprawienie, że zatrzymasz się i przez chwilę będziesz cieszyć się życiem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
T/N:
Wszystko, co jest napisane pod tym zdjęciem ^^ pochodzi ode mnie (tłumacza).
Tak, mam pozwolenie na tłumaczenie książki, jeśli to cię martwi - tutaj wstawiłabym umowę podpisaną przeze mnie i Rubix, ale jest ona dość długa i nudna więc tego nie zrobię (tak, musiałam podpisać kontrakt, teraz wiemy po kim Jordan to ma XD)
Jeśli widzisz jakiś błąd lub uważasz, że coś zostało niezrozumiale przetłumaczone - napisz w komentarzu, na pewno się temu przyjrzę.
Ta książka była pisana w latach 2013-2015 przez (na początku) trzynastolatkę, która sama doświadczyła dręczenia. Rubix wie, że to poważny problem, a przedstawienie tego w wersji humorystycznej nie ma na celu bagatelizacji dręczenia, a wręcz przeciwnie - jego uwypuklenia.
Zdarza się że czasami zamiast pod koniec rozdziału - gdzie znajdują się przepisy - tłumaczę jakiś żart czy grę słów w komentarzach. Przepraszam za taki rozrzut, ale najczęściej są to po prostu "przypisy" dodawane po pewnym czasie.
Edit kwiecień 2021:
Książka w trakcie (wooolno przeprowadzanej) korekty, wszystkie poprawione rozdziały są oznaczone (| ✔). Proszę miejcie jednak na uwadze, że jestem tylko człowiekiem i nawet po edycji mogą zdarzać się błędy, przepraszam za nie.
Edit lipiec 2021:
Niestety korekta nie idzie mi tak dobrze jak myślałam że będzie, dlatego muszę podjąć radykalne kroki i usunąć wszystkie NIEPOPRAWIONE rozdziały dzięki czemu (mam nadzieję) będę bardziej konsekwentna i rzeczywiście się za to zajmę lol
