Mey || Texting

1.8

Bay Köprücük: Hey!

Saye: Uyandın mı nslxmzpdmdl

Saye: Ee ama sen böyle bayılacaksan benim senle işim var.

Bay Köprücük: Ambulansı aradığın için teşekkürler.

Bay Köprücük: Özellikle bu süre zarfında gözünü açmadığın için de teşekkürler.

Bay Köprücük: Hastanede uyandığımda doktorlar ambulansı gözü kapalı bir kızın aradığını, beni araca taşıyana kadar gözünü açmadığını, belki de kör olabileceğini söylediler.

Saye: Benim o sırada neler yaşadığımdan haberin var mı senin??

Bay Köprücük: Keşke olsaydı be Mey'im..

Bay Köprücük: AMA SEN BENİ ÖPTÜN

Bay Köprücük: AMBULANSI ARASAN İYİ OLUR

Saye: Yine mi ya!!

Flashback

Uçar adım kapıya koşup gözlerimi sımsıkı yumdum. Benim için gelmişti. Bana gelmişti. Benim de onun istediğine saygı duymam gerekiyordu.

Kapıyı derin nefesler eşliğinde açtım. Onu göremesem de parfüm kokusu buram buram geliyordu. Ve bu koku, çok hoştu.

" Anonim? "

" Benim Mey'im. " Kısık sesle konuşması onu sesinden tanıyabileceğim için miydi?

" Geldin! " Gülüş sesini duymamla sıcacık olmam bir olmuştu. Rabbim! Bu nasıl güzel gülüş!

" Ee burada duracak mıyım? Yoksa.. "

Ellerimi tutunmak için omuzlarına koymaya çalışıyordum ama göremediğim için pek kolay olmuyordu tabii. Yapmaya çalıştığım şeyi anlamış olacak ki kollarımdan tutup ellerimi kendi omuzuna koydu.

El yordamı ile parmaklarım yüzünde gezdirdim. Bunu yaparken derin derin nefesler alıyordu. Kendimi bir kere olsun rahat bırakıp içimdeki sese kulak verdim. Ve belki de sonradan utançtan delireceğim bir şey yaptım.

Onu öptüm.

Dudaklarım dudaklarına temas ettiği anda vücudunun kasılmasını hissettim. Sonra da ellerini yüzüme koyup bana karşılık verdi. Daha sonra da ellerimin arasından kayıp gitti. Duyduğum patırtı sesi ile yerimde sıçradım.

" Anonim? " Ses seda gelmediğinde endişeyle yere eğildim. Ellerimi kullanarak yerde yatan bedeni hissettim.

" Bayıldın mı lan? " Büyük bir kahkaha atıp arkamı döndüm ve gözlerimi açtım. Koşarak odama çıkıp ambulans çağırdım ve yine aşağıya koştum. Merdivenin sonuna gelir gelmez de gözlerimi kapattım.

" Bunu sana hatırlatacağım anonim. " Gülüşlerimi on dakika sonra ambulansın sesi böldü.

" Hanımefendi ne oldu? "

" Sanırım heyecandan bayıldı. " Birkaç ses duydum ama ne olduğunu anlayamıyordum.

" Biraz kenara çekilir misiniz? Hastayı sedyeye alacağız. " Başımı sallayıp geri geri yürürken kolum bir şeye çarptı ve kırılma sesi geldi.

" Şey pardon! Ne kırıldı acaba? " Adamın bana deli görmüş gibi baktığını hayal edebiliyordum.

" Vazo kırıldı. Gözünüzü açıp bakabilirsiniz. "

" Kör bir insana bunu söylemeye utanmıyor musunuz siz? "

" Kusura bakmayın. Hastayı götürüyoruz gelecek misiniz? "

" Ben körüm oraya kadar yorma beni. "

Daha sonra kapının kapanma sesini duyup gözlerimi açtım. Yerde kırılmış duran vazoya ve anonimin düştüğü kapı önüne baktım. Bir kolye zinciri görmemle oraya doğru yürüdüm. Zinciri alıp avucuma koydum. Elime düştün be anonim..

Flashback son

Bay Köprücük: Beni neden öptün?

Evvet bölüm yazmadan duramıyorummm