Mey || Texting

4.5

Buraya zorla getirilmemin üzerinden bir hafta geçmişti. Bu bir haftada Emre ile üç kez konuşma fırsatı bulabilmiştim. Abimle ise her gün konuşuyorduk. Sevgili aile bireylerim abimle konuşmama izin veriyordu.

Öğrendiğim kadarıyla Emre'yi benim almaya gelmemesi için takip ediyorlardı. Beni ise kapıya onun üzerinde koruma ile evde tutmaya çalışıyorlardı. Yedek telefonum eski bir model olduğu için bataryası iyice bozulmuştu ve sürekli kapanıyordu. Bu da Emre ile konuşmamı engelliyordu.

Evin sessiz sakin olmasından cesaret alarak annemlerin odasına girdim. Umuyordum ki buralarda şarj aleti olsundu. Çekmeceleri ararken şarj aletini bulmamla odama koştum. Sözde ailem akşama kadar gelmezdi ve bu benim telefonu şarj etmem için büyük fırsattı.

Telefonu şarja takıp açtım ve Emre'ye yazdım.

Saye: Emre?

Saye: Hâlâ takip ediliyor musun?

Emre: Maalesef Mey'im.

Emre: Gözleri sürekli üzerimde.

Emre: Tuvalete kamera koymuş bile olabilirler.

Saye: Konuştuğumuz gibi başka bir kızla takılıyorsun değil mi?

Emre: Evet. Ve dediğin gibi bana yavşamayacağı kesin olan biriyle takılıyorum.

Saye: Kim o?

Emre: Doğum gününde gelen arkadaşın Burcu.

Saye: Neyse ki o sana yavşamaz.

Saye: Yavşarsa dalağını sikeceğimi bilir çünkü.

Saye: Neyse, beni unutmuş gibi davranmaya devam et. Bir süre sonra peşini bırakırlar diye umuyorum.

Emre: Abin ile de görüşmeyi kestik sadece mesajlaşıyoruz. Seni almaya geleceğiz.

Saye: Seni seviyorum. Gitmem lazım.

Emre: Ben de seni seviyorum Mey'im.

Telefonu şarja bırakıp mutfağa indim. Babam geldiğim günden beri beni şirketin başına geçirmeye çalışıyordu. Emre'nin ve abimin anlattığına göre babam kanser hastasıydı ve şirketin başına amcamın oğlu geçmesin diye benim hayatımı mahvediyordu.

Ama ben de Saye isem buna müsaade etmeyecektim. Emre'ye iki gün önce benim arkadaşlarımdan biri ile takılmasını söylemiştim. Amacımız Emre'nin peşinde dolaşan babamın adamlarının benden vazgeçtiğini düşünmesini istememizdi. Eğer benden vazgeçerse babam adamlarını Emre'nin başından alır diye düşünüyordum.

Birkaç saat sonra şarjı yerine koyup yatağa geçtim. Buradan ya annemleri ikna edip çıkacaktım, ya da kaçacaktım. Uykuya dalmak üzereyken Emre'yi ne kadar özlediğimi fark ettim.

" Rüyama gel olur mu? " Ve sonra uykuya daldım.

Emre'nin bakış açısı

Emre: Caner bir haber var mı?

Caner: Babam ikna olmuyor.

Caner: Saye'yi buraya getirmenin tek yolu sanırım şirketin başına geçmeyi kabul etmem.

Emre: Kimse sizi istemediğiniz bir şeye zorlayamaz.

Emre: Saye'yi alacağız oradan sen de bu başa geçme mevzusunu düşünme.

Caner: Nasıl olacak o?

Emre: Saye'yi unuttuğuma inanmaları lazım. Başka bir kızla takıldığımı görmek yetmeyecektir. Sosyal medya hesaplarımı bile takip ediyor olabilirler.