Mey || Texting

3.2

Ağrıyan başımı ovuşturarak yattığım yerden kalktım. Bizimkilerin gülüş sesleri eşliğinde kendimi banyoya attım. Üzerime sinen içki kokusundan anca güzel bir duş ile arınabilirdim. Yirmi dakikalık rahat bir duşun ardından dün gece yarısından beri elime almadığım telefonumu şarja takıp açtım. Anında bildirim paneline düşen mesajlarla duraksadım.

Bay Köprücük: Meyhaneci sarhoşum bu gece ( 01.46 )

Bay Köprücük: Aşığım aşık çal bu gecee ( 01.47 )

Bay Köprücük: Seni seviyorum Mey'im. ( 03.40)

Bay Köprücük: Günaydın en bir sevdiğim. ( 10.30 )

Anonimin ani ruh değişimleriyle ufak bir tebessüm yerleşti dudaklarıma. Beni bir mesajıyla gülümsetebiliyordu.

Saye: Günaydın anonim ( 12.26 )

Telefonu şarjda bırakıp giyindim. Sonra da seslerin geldiği evimin salonuna indim. Evren ve Emre telefonlarından oyun oynarken, Selçuk ve Yaren gelinlik modellerine bakıyordu. Bu tablo karşısında gülmeden yapamadım. Gülüş seslerimi duyup hepsi birden bana döndü.

" Evin sahibi uyandı kaçın!! " Selçuk'un çocuksu tavrıyla göz devirip mutfağa ilerledim. Kahvaltı masasını toplamamışlardı. Bu beni düşündükleri için miydi yoksa üşendiklerinden mi bilmiyorum ama işime gelmişti. Birkaç atıştırmadan sonra masaya toplayıp içeri geçtim.

" Gençler siz nerede uyudunuz? " Emre gözlerini kaçırıp oyununa geri döndü. Yaren ve Evren annemlerin odasındaki çift kişilik yatakta Selçuk ise koltukta yatmıştı.

" Bir şeyler mi yapsak? " Yaren'in bu aktivite hevesine hiç olumlu bakmıyordum. Hâlâ başım ağrıyordu.

" Bana uyar. " Hanımcılık kazanacak!!

" Ben sevdiğim hatun ile ilgileneceğim siz takılın. " Bunun üzerine çiftimiz ve Selçuk evden ayrılmıştı. Emre ise hâlâ oyununu oynuyordu.

" Ee sen ne yapacaksın tek tabanca? " Bana bakıp gülümsedi.

" Seninle takılacağım. "

" Ama ben yatacağım. Hem de tüm gün. " Omuz silkip oyununa geri döndü.

" O zaman ben de yatarım. Tüm gün. " Bana herhangi bir zararı olmadığı için önüme döndüm. Bir iki saat koltukla uyukladıktan sonra sıkılmış ayağa kalkmıştım.

" Emre. " Ses gelmediğinde onun olduğu koltuğa baktım. Uyuyordu. Gülüp yanına gittim.

" Emre!! " Yüzüne düşen birkaç tutam saçı düzeltip kalkacaktım ama sebepsizce ellerim uyurken büzülen dudaklarına kaymıştı. Bunu neden yaptığım hakkında bir fikrim yokken hemen elimi çektim. Hızlıca odama çıkıp kendimi yatağa attım.

Birini sevmek nasıl bir şeydi acaba? Dün gece içkili halimle kendime bile itiraf edemediğim bir şeyi Emre'ye söylemiştim. Ve bunun hâlâ arkasındaydım.

Son zamanlarda anonimden sürekli mesaj bekler olmuştum. Dışarı çıksam çevremde varlığını hissediyordum. Sürekli aklıma onu öptüğüm gün geliyordu. Ve bu sebepsizce heyecanlanmamı sağlıyordu. Onu sevebilir miydim muamma ama hoşlandığım kesindi. Telefonumun şarjının dolduğunu görüp aldım ve anonime yazdım.

Saye: Birinden hoşlandığını ya da sevdiğini nereden anlarsın?

Bay Köprücük: Ona bakarken sebepsiz yere gülümsüyorsan,

Bay Köprücük: Üzüldüğünde üzülüyorsan,

Bay Köprücük: Mesaj atmış mı diye sürekli telefonunu kontrol ediyorsan,

Bay Köprücük: Tek mesajı güldürebiliyorsa,

Bay Köprücük: Onun da içinde bulunduğu hayaller kuruyorsan,

Bay Köprücük: Tebrikler tertemiz seviyorsun.

Saye: O zaman seni seviyorum anonim.

Bay Köprücük: Yohamınaa!!

Sonunda diyen!! Vallaha rahatladım ya ;)