Mey || Texting

200K Özel bölümü 🖤

Elimi yanıma attığımda yatağın boş olduğunu hissetmem üzerine gözlerimi de araladım. Emre yanımda yoktu. Birkaç saniye gözlerimi duvarlarda gezdirdiğimde gün gece aklıma geldi ve durumun normal olduğuna kanaat getirip yataktan kalktım.

Hamile bir insan olduğum için alkol almamıştım. Salak Ela ve Ada yanlışlıkla votka içmeselerdi her şey daha güzel olabilirdi tabi. Bir de Kerim Ada'yı aldatmasaydı.

Gözüm komodinin üzerindeki saate kaydığında doktor randevuma bir buçuk saat kaldığını gördüm ve koşarak banyoya girdim. Bugün çocuğumun cinsiyetini öğrenecektim. Ve Emre iddiayı kazandı mı kazanmadı mı onu da öğrenecektik. Hızlı bir duşun ardından banyodan çıktım ve üzerimi giyindim.

Umarım Emre hemen ayılabilecek durumdadır ve çocuğunun cinsiyetini öğrenmek için benimle gelir. Ama salona inip de o vaziyeti gördüğüm an bu fikrin imkansızlığını anlamıştım.

Evim hiçbir zaman normal olmuyordu. Neden Yaren ve Beril birbirine sarılıyordu ya da neden  Emre sehpanın üzerinde Selçuk ise sehpanın altındaydı? Biz her içtiğimizde böyle mi oluyorduk? Eğer böyle oluyorsak Ela yavruma yazık oluyordu.

Ela demişken onun manitası koltuğumda fizik kurallarına aykırı bir şekilde yatarken kendisi koltuğun arkasında kıvrılmıştı. Kerim denen arkadaşı ise gecenin etkisi ile efkarlı bir pozisyonda yatıyordu. Diğer kız eksikti ama onu arayacak vaktim yoktu.

Onlara çocuğumun cinsiyetini öğrenemeyeceklerinin altına çize çize yazdığım notumu bırakıp evden ayrıldım. Arabaya binip düzgün bir şarkı açtıktan sonra da yola koyuldum.

Allah'ın işine bakın ki, bende cenabet şansı vardı. Bu trafik nedir? Ya adam sen ne kornaya basıyorsun yer mi var ilerleyeyim?

Trafik on dakika boyunca ilerlemediğinde birkaç şoför arabalarından çıkmış ne olduğuna bakıyordu. Anladığım kadarıyla ileride kaza vardı ve yolu kapatmışlardı. Çok güzel. Yolun bir saat daha açılmayacağını öğrendiğimde telefonumu elime aldım. Ve gelen mesajları açtım.

Emre: Lan hatun!

Emre: Benden habersiz çocuğumun çükü var mı yok mu diye öğrenirsen bir çocuk daha yapmak zorunda kalırız.

Saye: Hangi yerde yazıyor bu kitap?

Beril: Herkes zor ayıldı zaten yapmayın ne olur.

Yaren: Senin çocuğun yok mu aq?

Beril: Bakıcısında.

Emre: Bu trafik ne ulan?

Saye: İleride kaza varmış. Ben de kaldım bekliyorum.

Emre: Lan dur bulayım seni.

Saye: Bana lanlı lunlu konuşma adam. Çocuğu burada doğuruveririm.

Emre: Görüyorum seni karıcığım.

Evren: Yok abi ben bu adam kadar hanımcısın görmedim.

Yaren: Aynaya bak görürsün hayatım.

Selçuk: Emre nereye gidiyorsun amk?

Emre: Karımı bulmaya.

Saye: Ne diyor bu adam yine?

Beril: Arabanın tepesine çıktı seni bulmak için.

Emre: Aha bizim arabayı gördüm.

Emre: Uzak ama yav.

Evren: Ya aptal adam insene arabanın tepesinden rezil oluyoruz.