BEYAZ TENLİ KADIN/ TEXTİNG

33. BÖLÜM

Yarındı ama şu konuşmayı bitirmeseydim içim rahat etmezdi. Siz de rahat uyuyun ben de.

Bir intihar süresi bekledim.

"Berat," diye mırıldandım.

Telefona sert bir nefes verdi. "Akşın," derken sesinde ki saf titremeyi hissedebilmiştim. Sesi kısık, bir o kadar kalındı ama çok tatlı bir tınısı vardı ismimi söylerken. Gözlerim kapandı.

"Neredeydin? Seni çok merak ettim." Mırıltıyla sorduğum sorunun yanıtı beni çok heyecanlandırıyordu.

"Babam fenalaştı. Yurtdışındayım." Sesinin tınısını gizler gibi bir havası vardı.

Onu şimdi anlayabilmiştim.

"Ben de sandım ki..."

"Seni bıraktım." Cümlemi yarıda kesmiş ve kabullenemez bir ifadeyle reddetmişti. "Ben öyle bir adam değilim ki."

"Başına bir şey geldi sandım, Berat." Gülümsedim. "Babanın nesi var?"

"Kalbi durdu bir kaç kez," diye fısıldadı sıkıntılı sesi titriyordu. "Korktum ilk kez."

"Korkma. Sen çok güçlü bir adamsın, baban da güçlüdür. "

Konuşmadı.

"Sonra konuşalım mı?" Diye sordum.

"Ihıh," diye itiraz etti. "Sen konuşsan ben dinlesem?"

Yanaklarıma ateş bastı. Heyecandan kalbimin sesini duyuyordum. "Uyudun mu hiç?"

"Az."

"Bir yere uzanmanı istesem?"

Düşünme payı bıraktı. Sonra onay mırıltısı geldi.

"Yattın mı?"

"Hıhım." Bilerek cevapları kısa tuttuğunu düşünüyordum sesini sürekli kısıyordu.

"Berat, güçlüsün. Ve ben bu üç hafta da sayende olmak istediğim yerdeyim. Bana bunu yaptığın için ilk olarak teşekkür edeyim."

Güldü. Nefesi sıklaştı çünkü.

"Baban iyi olduktan sonra Koca Ayı ile Maşa'nın 2. Filmine bilet alacağım yine beraber izleyeceğiz."

"Sana ninni söylememi ister misin?" Diye mırıldadım.

Yorgun ve uykulu bir homurtu çıkardı. Gülümsedim. Koca adam küçücük çocuğa dönmüştü.

Ve ben uyuyakalana kadar ninni söyledim ona. Sabah kalktığım da bir mesaj vardı.

Berat: "İçime işlediğin için asıl ben teşekkür ederim Kızıl kuşum."

Bütün duvarlarımı yıktı.