BEYAZ TENLİ KADIN/ TEXTİNG

52. BÖLÜM

Selam çiçeklerim, yeni eğitim öğretiminiz başarılı olur inşallah. Derslerinizi çalışın eğlencenizden de geri kalmayın. Sizi seviyorum. Bu arada sevgi hastagında güzel bir sıralamadayız teşekkür ederim size.

Odamın aynasından giydiğim eteğin kısalığına ve darlığına bakarken iç çektim, güzel kızdım aslında hakkım yeniyordu.

Hafif ton da biraz makyaj yapmıştım saçımı da düzeleştirip tam bir asistan moduna bürünmüştüm. Aslında bana kalsa rahat takılırdım ama Melisa Hanım mesajla uygun bir kıyafet giymemi rica etmişti. Ben de ona uygun şekilde giyindim maalesef.

Yaşımın üzerinde gösterdiğim için yirmilerde bir görüntü olmuştu. Toplantı öğle olduğundan evde kimsenin olmaması işime yaradı bu kılıkta ne Sami'ye laf anlatabilirdim ne de anneme açıklama yapabilirdim. Kadın beni test çözüyor sanıyor şimdi. Berat'a ise söylediğim de garip bir şekilde sesini çıkarmamış aksine gitmem için teşvik etmişti, bu da beni bir nebze oraya içim rahat gidebilmemi sağladı.

Telefonu elime alıp boydan bir fotoğrafımı çekip Berat'a yolladım. Evet, çıldırtma operasyonunu da başarıyla tammalayıp evden çıktım.

.....

Asansörü çağırmak için tuşa bastığım da yanımda biri durdu. Ciddi tavrımı bozmadan kapıya bakmaya devam ettim ama üzerimde göz varmış gibi hissediyordum nedense. İsteksiz bir tavırla yan tarafıma baktığım da şaşkın gözlerle karşılaştım, aynı tepkiyi ben de verirken dudakları çarpıklaştı.

"Korkut Bey," diye konuşmaya çalıştım kısık sesle. Aylar sonra onu görmek beni garip hissettirmişti ve bakışları çok dikkat çekiciydi.

"Akşın Alçin." Sesi mutlu muydu onun? Saçımı yanıma atarak zoraki bir gülümse yerleştirdim suratıma. Bir an da aklıma çakan şimşek ile yerde ki bakışlarım kocaman oldu. Asansöre mi binecekti bu adam?

Kapı iki yandan açılırken binmek ve binmemek arasında kaldım, beni zora sokuyordu. Onu görünce garip oluyordum sürekli ve Berat'la aynı hastalığa sahip olması beni ürkütüyordu.

Korkut B. Kandemir.

Adımlarım asansöre binerken tesadüfleri sorguluyordum. B harfi Berat oluyormuş bir de... Tövbe tövbe.

Kata çıkmak için tuşa yöneldiğim de o da aynı atakta bulundu eli elime çarptı. Aniden elektrik dalgası beni buldu elimi hızla kendime çektiğim de içim bir anda daraldı. Neydi bu? Eli çok benziyordu, o gece görmüştüm ellerini.

Korkumdan bakamadım yüzüne. "Demek sen bana eşlik edeceksin," diye konuştu mutlu bir sesle. "Melisa sana anlattı mı ne yapman gerekeni?"

Başımı aşağı yukarı salladım. "Evet." Yüzüne bakarken "Bilemediğim yerde bana yardımcı olun olur mu?"

Gülüşü genişledi. "Tabii ki o iş ben de."

Ortamın biraz yumuşamasından kaynaklı "Korkut Bey," diye konuştum titrek bir sesle. "İkinci isminiz varmış, diğer isminiz ne acaba?"

Gülüşü yavaş yavaş silinirken gerildim. Kesin kızacaktı. "Toplantı Akşın, toplantıya odaklan olur mu?"

Kızmaadığı için içimden derin bir nefes verdim. Neden o ismini gizliyordu anlamıyorum tamam kullanılmazdı ama saklaması çok garipti.

"Peki, efendim."

Odaya geçtiğimiz de toplantıya yarım saat vardı. Korkut Bey masadan aldığı dosyayı bana uzatıp toplantı konularının üzerinden geçmem için beni rahat bırakmıştı. Rahat bir koltuğa geçip dosyayı dizlerimin üzerine koyarken telefonuma bakıp Berat'tan mesaj var mı diye baktım.

Berat: "Çıldırt beni. Evet, böyle devam et, intikamı acı olacak."

Dudaklarım da serin bir gülümsemeyle ekrana bakarken parmaklarım çoktan ona istenen cevabı vermişti.

Akşın: "Seni seviyorum, güzel sevenim. ;)"

İnterneti kapalı olduğu için tek tik oluştu. Yanıma koyup dosyayı gözden geçirmem yarım saatten fazlasını aldı. Toplantı salonuna çok ciddi bir giriş yaptık Korkut Bey ile. Altı kişinin çevirdiği masa da bize ayrılan yere oturup toplantının başlamasını sağladık. Küçük bir selamlaşma ve tanışmadan sonra iki adam çok sakin bir şekilde konuşup anlaşma şartlarından bahsediyor ben de Korkut Bey'e anlayabildiğim kadarıyla çeviriyordum zaten zorlandığım yerde göz kırpıp benim çırpınmamı engelliyordu. Korkut Bey'in söylediklerini adamlara çevirmem topu topu 2 saatimi almıştı.

Toplantı bittiğin de Korkut Bey göz kırpıp başını bana doğru yaklaştırdı. "Güzel idare ettin aferin. Eğer şirketim de çalışmak istersen kapım her zaman açık."

Ona kocaman gülümseyip teşekkür ederken eve geç kaldığımı fark ettim. Korkut Bey'e bakıp. "Ben girsem sorun olur mu acaba?"

"Hayır, geç kalmanı istemem. Aşağı da şirketin arabalarından biri götürsün seni. Ben haber ederim."

"Teşekkür ederim." Dosyayı elime alıp eşyalarımı almak için Korkut Bey'in odasına gittim. Toplantı da aldığım notları masanın üzerine bırakırken koltuğun üzerinde ki çantamı elime alıp içini açtım telefonumu almak için ama yoktu. Toplantıdan önce Berat'a mesaj yazıp yanıma koymuştum. Koltuğun üzerine baktım ama yoktu.

Çantayı koltuğa bırakıp odayı taradım ama yoktu. Telaşla yastıkları falan kaldırıp aradım. Önceden olmasa da olur dediğim cihaz kaybolunca telâşlanmam hep Berat yüzündendi. Nefes nefese aradım gözükmüyordu. Gözüm masanın üzerinde ki ki telefona kaydı. Korkut Bey'i bekleyip beni aramasını isteyebilirdim. Kapıyı açıp ortama göz attım ama geleceği de yok gibiydi. Birisinin özel eşyasına dokunmak istemezdim ama acelem vardı ve telefonum benim için önemliydi. I Phone eş geçip normal telefonu elime aldım. Diğer telefon şahsi telefon gibi duruyordu. Aldığım Samsung model telefonun ekran kilidi olmaması beni sevindirmişti. Hemen numaramı tuşladığım da zaten kayıtlı olduğunu gördüm. Sanırım iş telefonuydu.

Akşın Alçin, ismine basıp beklediğim de bir kaç çalıştan sonra telefonumun boğuk sesini duyabildim. Deri koltuğa gidip tarayıcı gözle baktığım da arasına kaçan telefonum ta en derine girmişti. Aramayı sonlandırıp arama kaydını silerek telefonu masanın üzerine koydum ve telefonumu girdiği yerden çıkardım.

Kalkarken arasına kaçmış olmalıydı.
Elimi de çizerek kurtardığın telefonu aceleyle çantama atıp şirketten çıkmam neredeyse 5 dakikamı aldı. Aşağı otoparka inip şirket arabalarının olduğu yere giderken çantamda ki telefonumu çıkarıp ekranı aydınlattım. Gözüme çarpan isimle nefesim duraksadı.

1 Cevapsız Çağrı

Berat.

Adımlarım bıçak gibi kesildi.