BEYAZ TENLİ KADIN/ TEXTİNG

54. BÖLÜM

K. Berat: "Kızıl kuşum?"

Akşın: "Efendim?

K. Berat: "Konuşalım mı biraz?

Akşın: "Konuşalım."

K. Berat: "Kafanı kurcalayan ayrıntıları bana sorabilirsin."

Akşın: "Sen yine kaçamak cevap vereceksin ne anlamı var."

K.Berat: "Sor."

Akşın: "Beni ilk ne zaman tanıdın, ve nereden tanıyorsun?

K. Berat: "Seni ilk 12 yaşındayken gördüm. Ben de o zamanlar 19 yaşındaydım."

Akşın: "Nasıl yani? Nereden tanıyorsun o zaman?"

K. Berat: "Babanın koruması olduğu adamdan dolayı."

Akşın: "Yoksa bir klişe olacak ve o adam senin baban mı olacak?"

K. Berat: "Saçmalamasan, o adam benim babamın arkadaşı. Ve o zamanlar babandan bahsederlerken dikkatimi çekti sonra da dosyası tesadüfen önüme çıktı."

Akşın: "Beni nasıl tanıdın peki?"

K. Berat: "Aile bilgisine baktığımda seni gördüm, kocaman gözlerini dikmiş bakıyordun babana."

Akşın: "Ne diyeceğimi bilemiyorum. "

K. Berat: "Seni ilk o park da gördüm, bir tane almancı puştiği vardı mavi gözlü ve sarı saçlı onunla kum oynuyordun. Giderken seni hep yanağından öperdi."

Gülümsedim. Annesi Alman olan Ahmet'den bahsediyordu.

K. Berat: "O zamanlar hep ilginç geldin gözüme, ben nasılsam sen onun zıttıydın. Arkadaşların vardı, fakir olmana rağmen hep gülerdin, şen şakrak bir kızdın. Ben zengindim, bir telefonla istediğim fiyatta istediğim şeyi ayağıma getirtirken mutlu değildim ama sen hep gülerdin."

Akşın: "Hastalığını ne zaman fark ettin?"

K. Berat: "16 yaşımda intihar ettiğim de."

Başımdan aşağı buz gibi şu döküldüğünü hissettim.

Akşın: "Bunu neden yaptın..?"

K. Berat: "Ailem hiç bir zaman hasta olduğumu kabul etmedi, her zaman benden yapamayacağım şeyler isterlerdi. Gül, eğlen, arkadaşlarınla vakit geçir. O zamanlar bu şeyler bana mide bulandırıcı geliyordu."

Akşın: "Bu hissi açabilir misin?"

K. Berat: "Düşün ki bir kızla öpüşüyorsun, o derece tiksinç bir duyguydu benim için. Annem sürekli arkadaşının çocuklarını yanıma gönderdiğin de sanki bir erkek beni öpmüş gibi midem bulanıyordu, gülmek de öyle."

Akşın: "Yani insanlar mideni bulandırıyordu öyle mi?"

K. Berat: " Ailem hariç."

Akşın: "İntihara gelecek kadar ne yaşadın?"

K. Berat: "Annemin babamı en yakın arkadaşıyla aldattığını öğrendiğim an bütün ipler koptu."

Akşın: "Korkut..."

K. Berat: " Berat der misin bana?"

Akşın: "Berat, seni teselli edemem biliyorsun."

K. Berat: "Beni teselli etmemen beni mutlu eder."

K. Berat: "Sadece... ne bileyim... Ben bu hastalığı istemiyorum. Kim deli olmak ister ki?"

Akşın: "Deli değilsin sen!"

K. Berat: "Bugün bu kişilikteyim yarın daha sınırlı olabilirim veya yine o karamsar olan üzgün kişiliğim."

K. Berat: "Bencilim çünkü seni istiyorum. Sana durmam gerektiğini söyledim. Bok var gibi aşık olduğunu bana söyleyip bütün duvarlarımı yoklama sebep oldun. "

Akşın: "Aferin bana."

Akşın: "Yarın yüzyüze görüşelim. Uykum geldi."

K. Berat: "Tamam, iyi olsun mu geceler, kızıl kuşum?"

Akşın: "İyi olsun geceler, Berat."