Sa mundong puno ng sakit
Nais kong masilayan ang bahaghari
Bahaghari na magbibigay pag-asa
Sa gitna ng dilim at pangamba
Ako'y napapagod na
Katawa'y unti-unting nanghihina
Puso'y sugatan at duguan
Mula sa buhay na puno ng digmaan
Pag-asa ang ninanais ng aking puso
Pag-asang makikita ko pa ang saya
Saya na dala ng bahaghari
Bahagharing simbolo ng panibagong umaga
'Di na mabilang ang luha
Na pumatak mula sa aking mga mata
'Di na rin alam kung ilang beses na
Pinigilan ang mga ito mula sa pagbagsak
Hindi madali ang buhay
Ngunit gusto ko pa ipagpatuloy
Ang aking mahabang paglalakbay
Dahil nais ko pang makita ang bahagharing sa dulo ay naghihintay
BINABASA MO ANG
Deep Well of Thoughts and Feelings
PoetrySilent tears, muffled sobs and their hidden words
