°
"Bir gün eğer ölürsem," Kalbinin huzurla dolduğunu hissetti Uzay. Aslında kolay olan şey ölümdü. Zor olan şey ise sevgiydi. Bu yüzden sevgi için ölmeye hazırdı. "Bu senin elinden olacak."
"Bir gün eğer yaşarsam," dedi Heves yüzünü yüzüne yaklaştır...
Multimedya da Efehan Özarslan var. Newyorkta söyle bi foto çekinmek çok isterdim yha.
Selamlar sevgiler genjler ve genj hissedenler.
VOTE/YORUM/ÖNERME VE PAYLAŞI İLE BAŞLAYABİLİRSİNİZ.
Orta uzunlukta ama muhteşem bir bölüm oldu. İyi okumalar.
(Ritimin girişi)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ritim.)
*
»Onu iyi tanıyorum demek isterdim ama bunu yüzlercesi söyler aslında yalandır. Uzayı kimse tanımaz, tanıdıkları kişi Yarasadır.«
~
Ebrar bir karşısında ki adama birde sert adımlarla yanına gelen Temmuz'a bakarken napacağını şaşmıştı. Neden bu kadar sinirlendiğini anlayamıyordu. Karşısında ki yabancının ne istediğini de. Çok kısa biran Ahenk'e tek başına geldiği için kendine kızdı. Arkadaşlarını beklemeliydi onlar zaten geleceklerdi onu almaya. Neden bu kadar salak olduğunu anlayamıyordu bazen. 'Olan oldu' diye geçirdi içinden, 'Dik dur ve sakın korktuğunu belli etme.' Çünkü eğer ederse etrafındakilerin onun korkusundan besleneceğini biliyordu.
"Kızdan uzak dur Akrep!" Sonunda yanlarına ulaşan Temmuz onu kolundan tutup arkasına alınca hızla kolunu kurtardı. Bazen saf ve salak olabilirdi ama asla bir hataya ikinci defa düşmezdi Ebrar. O bir savaşçıydı. Hayata karşı kılıç kuşanmış yegane bir savaşçı. "Temmuz Akanay," Adının ya da lakabının Akrep olduğunu öğrendiği adam kocaman bir kahkaha atınca titremeden edemedi. "Bir numaralı düşmanının en yakın arkadaşınımı koruyorsun?" Temmuz ise duyduğu gerçeklerle irkilmişti. Bir türlü kabullenemediği gerçek buydu işte. Ebrar onun illaki bişeyi olacaksa bu düşmandan öteye gitmezdi. Gidemezdi.
"Kimsenin beni koruduğu filan yok!" Ebrar bir adım atarak önünü kaplayan cüsseden kurtuldu. "Sen kimsin ayrıca?" Akrep sıratarak onu süzerken gözlerinden arsız ışıltılar saçıyordu. "Ben Polat. Akrep barın sahibiyim." Elini uzatınca tutup tutmamak arasında cirit atsada Ebrar tutmak zorunda kaldı. "Ebrar." dedi kısaca. Biran önce arkadaşlarını bulup güvende olduğunu hissetmek istiyordu.
