Umut Avcıları| SINIRSIZLAR

Bölüm 46| Gece ve Giz

Merhabalar sevgili arkadaşlar. Desteklerini esirgemeyen okuyanlara teşekkür ederek başlamak istedim. İyi ki varsınız.

Kütüphanenizde ekli olmadığı halde size gelen yeni kitap bildirimleri desteğe ihtiyacı olan kitaplardır. Girip o bildirimlerde oy verip yorum yapın arkadaşlar unutmayın sizin de ilk başta hiç okuyucumuz yoktu ve sevilecek kitapları böyle keşfettiniz.

Uzatmıyorum.

SATIR İÇİ YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.

Yayınlama saati 23. 31 okumaya başladığınız ve bitirdiğiniz saati not olarak yorumlara düşebilirsiniz.

Bu bölüm daha böyle ustalık eseri gibi oldu umarım beğenirsiniz iyi okumalar.

Multimedya da tüm karakterler bu isimleri çok mu aradınız diye sorarsanız eğer evet çok aradık . Artık Egemen okumadıkça müzik koymayacağım.

Uzayla başlıyor bölüm karakter ağzından yazmıyorum çünkü bence daha geniş açıdan yazmak daha güzel yani tam hakim bakış açısı da değil karakterde değil ortayı tutturmak daha önemli Uzaydan yazıyor gibiyim ama Uzay konuşmuyor kendi kendine fakat duyguları düşünceleri ön planda.

☆

»Ben kötü biri olduğumu kabul ediyorsam eğer hayatta üstüme fazla gelinmiştir.«

*

Uzay bulanan kafasını bir türlü toplayamıyordu. Sanki tüm dünya sorunları etrafında dönüyordu. O her zaman güçlü olmak için çabalamış, savaşmıştı. Asla kolay olmamıştı. Bir piç olarak anılmak asla kolay olmamıştı.

Temmuz bir Akanaydı. Ne olursa olsun vardı işte arkasında ailesi. Kendisinin ise soyadı bile adına ait değildi. Zamanla Dinçer olmuştu. Kollarını bağlayan zincirleri ellerine almıştı. Korkulandı, uzak durulan ve dokunulmayan. Kendisi Ahenk'in lideriydi. En yakın arkadaşı arkasındaydı, gizemli babası ve yıllar önce ölen annesi bile umrunda değildi. Ama bir gün o kız gelmişti.

Heves Akanay...

Bir türlü dudaklarının arasından çıkmayan o ismi kabullenemiyordu. Ne beyni, ne kalbi. Aslında onca zorluğa rağmen ne kadar da güzeldi genç kız. Asildi, yüreği temiz kemikli elleri kirliydi. Zordu ama vardı Heves. Nefesini kesiyordu, yaşamı hissettiriyordu fakat halen onu kabullenemiyordu. Ona karşı olan duygularını kabullenemiyordu. İlk karşılaştıkları gece, kendisini dövdüğü ve sanki başka beden hasar alıyormuşcasına sadece izleyebildiği o gece... İşte o zamandan beri Heves kalbindeydi çünkü eğer bir insan kaderinse fark etmesen de onu ilk gördüğünde aşık oluyordun. Ayrıca hissediyordu. Genç kız eğer delice titremese kollarının arasında zaten onu öpmezdi. Nasıl bu kadar karmaşıklığın arasında yer bulabilmişlerdi emin değildi.

Emin olduğu şey, kendisine karşı koyabilecek dirayette olduğuydu. Ergen hormonlarına yenik düşecek bir erkek değildi Uzay fakat bilmiyordu onu yenecek olan şey, kalbiydi. Keşfedilmemiş şey her zaman ilgi çekerdi. Aşk gibi. Daha önce tadılmamış bu tad, kalıyordu dudaklarında yakıyordu genzini hafifçe. Üstelik ikisi çok benziyordu. Sert kaya gibi olan yüz ifadeleri göz yaşına hasretti. Kaya gibi vücutları sevgiyle dokunulmaya can atıyordu.

O güçlü karaktere hayrandı. Siyah gözleri dünyada ki en güzel gözlerdi. Heves Akanay kendisini mest edecek kadar güzeldi. Zaten Uzayda dönüp dolaşıp yüzünü gözlerinin önünde buluyor ve asla bundan şikayet etmiyordu.

"Kalacağımız yazlığı ayarladık," Bir gündür yoldalardı. Çokça övülen ama asla gitmeye gerek duymadığı Bodruma gidiyorlardı. Temmuz ve kendisinin haricinde Güvende Heves'in arabasını kullanıyordu. Hepsi kolayca sığmıştı. Heves kalabalık olmaları gerektiğini düşünmüş ve kendisi gerekli göremesede devamlı yanında bulunan garson Görkem ve okuldaki kızıl kız Bilge İzi almıştı yanlarına. Asıl sürpriz Armağandı şüphesiz ama zaten kendilerini uyaran o olduğu için bu kararı mantıklı bulunmuştu. "Otele uzak değil ama göz önünde de değil bu yüzden rahat bir yazlık kiraladık." Güven'e kafa salladığı sırada ötede grupla konuşan Heves ikisine doğru ilerlemişti. Benzinliğin tekinde mola vermişlerdi, Uzay o yanına gelince içindeki hareketlenmeleri yok sayıp kalçasını arabasının kapurtasından ayırdı ve dikleşti. "Varmamıza daha var," Genç kız ilk kendisine sonra Güvene baktı. "Yeterince araba sürdünüz şu ilerideki ormanda kamp yapalım." Zaten herkesin arabasının içinde çadır vardı.