Umut Avcıları| SINIRSIZLAR

Bölüm 30| Küçük Kız

Umut Avcıları ile karşınızdayız. Aslında kitabın ismi en başta buydu ama koymama kararı almıştık ve ben kitabımın adının başka kitaplarla aynı olmasını istemediğim için kitabını adını değiştirdim.

Multimedya da en sevdiğim şarkılardan var. Cem Karaca🎶

Ustam geldi sırtıma vurdu unut dedi romanları. İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları.

Multimedya Armağan İnal.

BU ARADA TWİTTER HESABIMI TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN❤❤❤
#SalataKulesi

☆

»İnsan sevilmeyince daha acımasız oluyor hayatta. Beni sevmeyen insanlar için üzülmeyi bıraktım gitti.«

~

Günlerdir aklından çıkmayan o an esir etmişti kendi dünyasına Güveni. Tanımadığı -Ebrar'ın dediğine göre tanışıyorlardı- bir kızın kendini bu denli etkilemesine çok şaşırıyordu. Tutuşu, kendine çekip öpmesi. Adına ne demişlerdi.

Armağan.

Peki hayatları için gerçekten armağan mıydı o kız.

"Daha hızlı, kızlar! Maçta dikilmeniz için zaman olmayacak." Güven düşüncelerini bir kenara atıp dikkatle kızların antremanını izlerken aslında dolmaz sandığı salonun dolmaya başladığını görünce keyifle geri yaslandı. Dudakları yukarı doğru kıvrılmış ön tarafta oturan birkaç kişiyi dürtüp 'O benim arkadaşım' deme isteği ile dolup taşmıştı. Tabi ikide kastı Hevesti. Kendisini tek çizikte silip atan Temmuz olacak değildi ya. Bazen o ikisini özlüyordu, Abiyi özlüyordu ama sadece bu kadar. Bununla sınırlı kalacaktı daima.

"Al." Ebrar elindeki içeceği kendisine uzattığında ne olduğuna bakmadan aldı ve dikti. Hem zehir verecek deği- "Bu ne be!" Tüm herkesin bağıran kendisine bakmasını umursamadan ağzındaki kolayı oturakların önüne tükürdü. Temmuzgil halı sahayı maç için vermekte Hevesse almakta niyetli değillerdi ama okul maçı söz konusuydu antreman gibi o çamur sahada başka okulu ağırlayamazlardı. "Pardon kola sevmediğini unutmuşum." Ebrar sinsi sinsi gülerken ona göz devirdi. Gayette iyi biliyordu küçük titan. "Bütün okul nasılda doluştu," Gözlerini kısarak yan taraftakilere kötü bakışlar attı. "İlk maça bir Allah'ın kulu gelmemişti."

"Yani, yenince millet havaya girdi." Akanay kolejinin şimdiye kadar pek bir başarısının olduğunu söylemeyemezdi. Erkek futbol takımının aldığı tek kupa vardı sadece geçen sene. Yüzünü buruşturdu. Temmuz'un o havasını gayet iyi hatırlıyordu. Bilirsiniz şu 'Ben kralım' tavırları. "Heves ve kızlardan beklemiyorlardı," dedi Ebrar alay kokan sesiyle "Nasılda yalaklanmaya başladılar." Bunun üstüne yorum yapmadı Güven. Okullar arası maçlar başlamıştı. Hevesgil maç için karşı okulda oynamışlardı ve okuldakiler yenileceklerini düşünüyor olmalıki sadece kendileri vardı koca okuldan. Ha birde Yavuz dede. O gururla izlemişti bütün maçı. Tabi sonunda kız takımı kolayca yenmişti işte şimdide diğer maçtaydı sıra.

"Naber Heves'in yardakçıları." Temmuz sırıtıp yan taraflarına oturduğunda tek olmasına şaşırdı. Uzay'ın zaten maçı izlemeye gelmesini beklemiyorduda Ogün filanda yoktu. "Senin yardakçılarını göremedim." diyerek Ebrar dile getirdi kendi düşüncelerini. İşte kanka olmak bu olsa gerekti. Güven düşünüyor, Ebrar söylüyordu. "Onlar yan bölümde oturuyorlar. Ben sizin yanınıza gelmek istedim." Temmuz'um bu dediğini ciddiye almazdı ama sanki biraz ciddi gibiydi.

"Selam kızlar," Efehan elini sallayarak eğile dikile yanlarına gelmeye çabaladı. Bidaha çabaladı, bidaha çabaladı ama sadece kızlar oturmuyordu koca tribünde. Erkekler ondan ayrı nefret ediyorlardı çünkü kızların gözdesiydi. Yakışıklı, sempatik ve en önemlisi kendi gruplarındandı. Kızların çoğu gruba dahil olmak için çıkma teklifi ediyorlardı kendisine yada ikizlere ama kimsenin gruba dahil olmamasını geçtin, sevgililer özellikle kızlar tarafından yok sayılıyordu. Ebrar'ın kıskanç olduğunu bilmeyen yoktu Heves ise ters bir karakter olduğundan bu konu ona açılmazdı bile.