Bu bölüm Arkadaşlarım Hilal Erol ve meryem Erola gelsin .
15. BÖLÜMZeynep ben seni se ...
Ağlamaktan yorulmuş gözlerimi zar zor araladım başım okadar ağrıyorduki okula gitmem gerekirken yorgun gözlerimi tekrar kapattım .
Biraz zaman sonra gözlerim tekrar açtım saate baktığımda öğlen olduğunu görünce yorgun gözlerim kocaman açıldı .
Yataktan doğrulacagım esnada Alinin'de yanımda yattığını fark ettim. akşam en son Alinin omuzunda uyuya kalmıştım .
Yataktan doğrulacagım esnada Alinin kolları bana tamamen engel oluyordu.
iki koluda kalkmamı tamamen engellerken birkaç defa "Ali'' diye seslendim .
Ali beni duymazken tavana diktigim gözlerimi tavandan ayırıp yüzümü Aliden tarafa çevirdiğim esnada Alinin masum uyuyuşuna öylece baka kaldım .
Burnumu gıdıklayan sakalları birbirine girmiş saçları büzdügü kalın dudağı kızarmış ğöz cevresi .
Okadar masum ve güzelki Elimi Alinin kolunun altından çekip sakalında gezdirdim neden yaptım bilmiyorum ama gezdirdim .
Bunu yaparken mızırtısını duyup güldüğünü göre biliyordum .
Ali üzerime koyduğu kolları çekerken yatakta dogrulup, Ali daha uyurken banyoya gidip üzerimi değiştirdim .
Kış gününde şort ve tişört'le Yattığım için tam bi aptaldım .
İsteksizce yataktan kalkıp üzerimi değiştirdikten sonra bir robot gibi mutfağa inip kahvaltı hazırladım .
Kestiğim ekmekten biraz yedim biraz televizyon izledim biraz bahçede yürüdüm biraz nefes aldım biraz düşündüm biraz su içtim hepsinden biraz biraz yaptım .
Aliyinin kahvaltıya gelmesi bir ömür gibi gözükürken kendimi koltuğa bırakıp televizyon izlemeye devam ettim .
Açtığım kanala koltukta yatarken öylece bakarken Ali merdivenlerden usulca indi ."Günaydın"
"Sonunda uyana bildin Ali valla uyanmıyacaksın zannettim."
Ali yorgun görünümü ile gözünü oyalayıp "Okula gittin zannettim" dedi .
"Seni bekledim"
Ali anlamsızca ayakta beklerken elinden tutup mutfağa doğru götürdüm .
"Senin dikilmeni beklersek Ali açlıktan öleceğim"
"Zeynep iyimisin"
"iyim ... Galiba, ama iyi olmaya çalışıyorum iyi düşünüyorum diyelim dünü düşündükçe daha kötü oluyorum kendime ve sana zarar verdiğimin farkındayım .
Benim için üzülme Ali ."Ali eline kavradıgı ekmeği pölerken "Sen benim ... dedi ve kapı çaldı .
Ali ayaga kalkarken "Ben bakarım" dedim .
uzayın geleceğini tahmin ede biliyordum . Dün olanlardan sonra ne diyeceğimi de bilmiyorum ama cesaretimi toplayıp kapıyı açtım .
Gelen uzaylı ciddi yüzüyle bana doğru yaklaşıp "Biraz konuşalım mı?" dedi .
Başımı olur anlamında sallayıp beklemesini söyledim .
Uzay kapıda beni beklerken kalın hırkamı alıp uzayın yanına doru yani bahçeye yürüdüm .
Bahçeyi süsleyen renkli tahta sandalyenin birine oturdum uzayda benim yanıma yavaşca oturdu .
Ben sustum uzay sustu bir kaç dakika öylece konuşmadan durduk ben ellerimle oynarken uzay eliyle cenemi yavaşca kaldırdı birbirimize baktık .
"Uzay" dedim kısık bi sesle parmağı ile dudaklarıma sus işareti yapıp "Beni dinle'' dedi ."Ben seni kırdığım içim özür dilerim dün sana bağırmam aptallıktı Zeynep ben seni çok seviyorum"
"Dünü hatırlamak istemiyorum uzay, bu dün meselesini kapata bilirmiyiz kendimi kötü hissediyorum."
Uzay Alinin sardığı saygılı ellerimi tutup,"Benimle yeni bir hayata başlamak istermisin" dedi .
"Nasıl? "
"Yeni bir ev kaldım beraber yaşayalım"
Ne diyeceğimi bilemez bir halde öylece Uzaya barken rüzgarın uçurdugu saçlarımı uzay sargı sardığı eli ile kulağımın arkasına atıp elmacık kemiğimin üzerinden narince öptü .
Uzay benden çevap beklerken Alinin vurduğu yer üzerinde elimi gezdirdim mor ve kırmızıya yakın bir renge bürünmüştü soğuktan kurumuş dudaklarımı aralayıp .
"Ali için Özür dilerim" dedim uzayın yüzünde elimi gezdirirken .
Uzay çevap vermeyip tuttuğum yüzünü çevirip avuç içimi öptü .
Ellerini saçlarıma götürüp "Seni zorlamıyacagım Zeynep nezaman kalmak istersen evime gele bilirsin orası artık seninde evin .
Ben sadece seni kaybetmekten korkuyorum ."Titreyen vücudumu Uzay sıkıca sarıp ısıttı .
Kafamın içi karışırken ortada kaldıgımın farkındaydım Ali bana evini açmıştı çocukluk arkadaşıma yüz çeviremezdim .
Ama uzayla beraber kalamam uzaya gitsem Ali, Aliye gitsem uzay .
Aklım ikisi arasında gidip gelirken çözüm bulmam şarttı arada kalmak istemiyorum .
Uzay sıkıca sardığı ellerini ğeri çekip
"Okula gelicekmisin" dedi ."Öğleden sonra geleceğim"
"Tamam" dedikten sonra yavaşca ayağa kalkıp uzaklaştı .
Dalgın kafam karma olurken yağmur az az çisildemeye başladı .
Soğuk bedenimi tamamen dondururken içeri girmek istemiyordum çünkü Alinin soracağına emindim ben Aliye yalan söyleyemem'ki .
Yağmur hızlanmaya başlayınca çaresizce baktım yağan yağmura , çünkü gidecek tek yer vardı oda Babamın evi .
Islak gözlerimi silerken Ali yanıma oturup omuzlarıma bi çeket bıraktı sonra elinde tuttuğu şemsiyeyi açıp ıslanmama engel oldu .
Başımı savaşca ve çaresizce Alinin omzuna koydum .Beraber susup yağmurum sesini dinledik.
"Böyle bir kız degildin sen eskiden .
Sana ne yaptılar, ne yaptılar sana ?
Kirpiklerin ıslanıyor durup dururken .""Ali ..."
"Zeynep ben seni ... "
"Sen beni"
"Ben senin üzülmeni istemiyorum senin kirpiklerinin ıslansın istemiyorum . "
"Sen benim herşeyimsin"
Oy ve yorum yapmayı unutmayın sizi seviyorum.Instagram :sumeyra_ugur_
:-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN
General Fictionİnsan bazen ayakta durmak için birine ihtiyaç duyar. Bir kol gibi, bir el gibi veya'da SEN gibi. SEN Karanlık oda doğan güneşin ışıgı ile hafif aydınlanırken, gözlerimden akan yaşları umursamadan, yırtılmış kazagıma...