İnsan bazen ayakta durmak için birine ihtiyaç duyar. Bir kol gibi, bir el gibi veya'da SEN gibi.
SEN
Karanlık oda doğan güneşin ışıgı ile hafif aydınlanırken, gözlerimden akan yaşları umursamadan, yırtılmış kazagıma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
43. BÖLÜM
Bana sadece Ali Zeynebim der ...
Kaç ğün geçti bilmiyorum ama gözlerimi hastanede diğil başka bir yerde açtım . Yavaşca gözlerimi araladım odada hiç kimse yoktu . Kolumda yine bir serum bağlıydı yeni takılmış bir serum . Kafamı sağa sola çevirdim yatak oldukça büyüktü duvarlar dolaplar hepsi farklıydı , neredeydin ben Ali neden yoktu . O ğün hastanede doktor bana Alinin öldüğünü söyledi şaka yaptı bence bana doğum ğünüm yaklaşıyor diyemi bu şaka . Yataktan hafifçe doğrurdum kaldığım odaya daha çok baktım yabancı bir yerdi buraya daha önce hiç gelmemiştim . Ali'mi ğetirmişti beni buraya yoksa sürprizmi yapacaktı bana . Ğözlerimi kapattım açtım , kapattım açtım , kapattım açtım Ali yok gelmedi içeri . Elinde tarçınlı kurabiyeler ile odaya ğirmesi lazım beni limonata almayı göndermesi lazım ama yok Ali yok neredesin Ali saklanma hadi çık ortaya . Gözlerimi tekrar kapattığımda kapının açılma sesini duydum Ali gelmişti mutlulukla gözlerimi açtım . Uzay ğülerek bana yaklaştı sarırdı , Ali neredeydi .
" Zeynebim uyandın günler sonra gözlerini açtın . Nasılsın iyi hissediyormusun kendi ağrın baş dönmem varmı ? Sen ayağa kalkmaya falan çalışma ben uyandığını bizimkilere haber vereceğim . "
Uzay telefona sarılarak koşarak odadan çıktı . Uzay bana Zeynebim demişti bana hep Ali Zeynebim derdi . Ali derdi bana Zeynebim kimse diyemez bana Zeynebim . Ali derdi bana Zeynebim Ali derdi Ali derdi . Kafamı ellerimin arasına aldım uzay değilde Ali demiş gibi düşündüm . Ali bana yine Zeynebim dedi , Ali dedi hep Ali der zaten Zeynebim diye .
Tekrar kapı açıldı uzay , Hande Ayhan ve Selman içeri girdiler hepsinin yüzünde gülücükler açıyordu ben neden gülemiyorum . Hande kollarını boynuma doladı geri çekildiğinde mutluluktan havaya zıpladı . Uzay karşıma geçip ellerimi tuttu Hande yanıma oturdu herkez meraklı gözler ile bana bakıyor ben ise tek kelime etmiyordum Aliyi istiyordum Ali yoktu Alinin yanına gitmek istiyordum .
" Zeynep nasıl olsun ? "
Uzay Handeye bakarak " iyi dahada iyi olacak " dedi . Sonra heyecanla konuşmaya başladı . " Bu evi bizim için aldım evlenince bizim evimiz olucak bizim odamız olacak burası . Eski hatıralardan ne varsa selelim kendimize yeni bir sayfa yenilir hayat kuralım , eğer sevmedim başka bir ev bakalım dersen hemen bakarız sen yeterki iste . "
Ben Aliyi hatıram'dam silemem ki o benim tüm organlarıma bedenime kalbime yazılmış biri o nu kimse silemez oradan .
Hande kolumu tutarak konuşmaya başladı . " Kızım bu kış sezonu için şahane koleksiyonlar yaptım bomba gibi ğeçiriyoruz bütün kaşı . Ayrıca sana özel bi koleksiyon hazırladım doğumgünün için . "
Doğum günü istemem Pasta istemem annem gitti Alide gider . olmaz doğumgünü olmaz Alide gider annem gibi . Ğitmesin Ali yanımda kalsın elimi tutsun saçlarımı okşasın, sarırsın sıkıca Zeynebim desin .
Uzay tekrar konuşacağı esnada Ayhan uzayı eli ile konuşmasını durdurup bana yaklaştı . Baktı , baktı , sonra geri çekildi .
" Uzay Zeynep konuşmuyor . Sen ev aldım diyorsun Hande koleksiyon yaptım diyor bir sürü şey saydınız şurda ama Zeynep ağzını bile açmadı . "
" Zeynep ben uzay tanımadın mı ? "
" Hande derdin bana Unuttun'mu kardeşim ? " " zorlamayın arkadaşlar dediğim gibi konuşmuyor işte . "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
