İnsan bazen ayakta durmak için birine ihtiyaç duyar. Bir kol gibi, bir el gibi veya'da SEN gibi.
SEN
Karanlık oda doğan güneşin ışıgı ile hafif aydınlanırken, gözlerimden akan yaşları umursamadan, yırtılmış kazagıma...
Hastanenin yatağından sarkıttığım elimi izliyorum . Gözlerim ağlamaktan kurumuş , Kolumdaki üçüncü şişe belkide dördüncü şişe bitmek üzereydi . Aliyi en son yerde kanlar içinde hatırlıyorum sonra birdaha göremedim onu . Rüyalarımda sarılsa da saçlarımı okşasa da şuan yanımda yoktu . Ali diyorum çevap vermiyor bana Zeynebim demiyor . Ali neredesin nefes alamıyorum ... Belkide şuan hayatımın en korkunç sakinliğini yaşıyorum . Ali yerde yatarken bağırdığımı hatırlıyorum , çok bağırdım . Herkez ağlıyordu ben ölüyordum ... Kendimi tamamen bıraktığımı , yeri yumrukladığımı , elimdeki Alinin kanı, Alinin kanını hatırlıyorum . Sonra o ilk iğneyi yiyişim , yavaş yavaş sakinleşmem, etkisi gidince tekrar delirmem. Tekrar tekrar kafayı yemem, Ali siz olmam . Serum üstüne serum, serum üstüne serum . Delirdiğim düşünüyorlar belkide öyleyim , nezaman dır bu hasta yatağında yattığımı bile bilmiyorum. Ali nerede ne yapıyor nasıl oldu onu bile bilmiyorum . Sakin göründüğümü biliyorum çünkü kolumu kıpırdatmaya halim bile yok ama yorgun kafamın içi'de deliden farksız . Eğer Ali yoksa ölümden başka hedef koyamıyorum kendime . Ali yoksa ben neden varım ki . Ölümden başka amaç bulamıyorum kafamda . Ne yapacağım , nasıl yapacağım , Alinin yanına nasıl giderim , kafamda ardı ardına gelen sorular tüketti bitirdi beni . Şimdi kafamda tek bi soru var Alinin yanına nasıl giderim . Hastaneden çıkınca arabanın önüne mi atlarım , çatıdan mı atlarım , ayağıma taş baglayıp denize mi atlarım , köprüden mi anlamalıyım Yoksa kafama bi silahmı dayamalıyım, bir kutu ilaçmı içmeliyim , hangisini yapmalıyım bu dünyadan süzülüp gitmek için . Siz açı çekmek nedir bilirmisiniz ? Onsuz olmak nedir bilirmisiniz ? Nefes almamak nedir bilirmisiniz ? Kalp acısı nedir bilirmisin ? Uyuyamamak nedir bilirmisiniz ? Ben hergün bunları yaşıyorum kimseye tek bir cümle bile sormadım konuşmadım . Duymak istemiyorum , ben biliyorum Ali ölmedi . Bir ğün gelecek , Ali , Ali ölmedi , Ölmedi . Ali ölmedi ... Ali ölmedi ... Ali ölmedi ... Ölüm birdaha alınamayan nefesler nefestir . Açı çekmek gibidir gibi ölüm . Saniye saniye açı çekmek . Siz ölüm nedir bilirmisiniz ? Ölüm birdaha Zeynebim diyemeyecek dudaklar demektir .
Ne oluyor ne bitiyor etrafımda bilmiyorum . Yattığım odaya bi uzay bi Hande durmadan hemşireler girip çıkıyor . Biri elimi tutuyor ben Ali sanıp bakıyorum uzay çıkıyor . Biri başımda bekliyor ben Ali sanıp başımı kaldırıp bakıyorum Ayhan çıkıyor . Biri saçları mı okşuyor ben Ali sanıp bakıyorum Hande çıkıyor . Bazen görüntüleri bulanıklaşıyor bazen sadece seslerini duyuyorum . Bazen Aliyi görüyorum defalarca çağırıyorum Aliyi ama gelmiyor . Her gözlerimi açtığımda Aliyi göreceğim diye umut ederken hiç göremedim onu . Ona tekrar seni seviyorum diyemedim .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
