29

61 10 4
                                    



29. BÖLÜM

Aliye sarılınca kırık parçalar tamamlanıyor .

Çaresizce camdan dışarıyı izlemek böyle birşey olsa gerek .
Uzay odasında bavulunu hazırlarken şehrin güzelliği izlemek ne güzel .
Biletlerimiz çoktan alındı ve iki saat sonra gidiyorduk .
Alinin son söyledikleri kulağımda yankılanırken Sıkıntıyla saçlarımı geri attım .
Herşey üst üste gelip böyle olmak zorundamıydı .
Uzay bavulunu odadan çıkarıp yanıma geldi .

" Sende hazırla eşyalarını , senin için yatağın üzerine bavul koydum . ''

Sıkıntıyla birkaç defa nefes alıp verdim .

" Gitmesek olmazmı ? "

" Zeynep annem diyorum "

" iki gün sonra gidelim "

" Bugün gidiyoruz "

" Ben gelmiyorum "

" Ne ! Nediyorsun Zeynep saçmalama gir odaya hazırla valizini , iki saatimiz var. "

Sesimi uzayın ki kadar yükseltmeyip
" Bir Ay çok fazla gelemem " dedim ve uzayın odasına doğru yürüdüm .
Odadan çantam ve telefonumu alıp yağmurluğumu üzerime geçirdim .
Odadan çıkacağım esnada uzay kolumu tutup çıkmama engel oldu .
Sakin olmaya çalışarak " uzay kolumu bırakırmısın " dedim .
Uzay beni umursamayıp kolumu çekiştirirken son sesimle " uzay bırak ! " diye bağırdım .
Uzay kolumu yavaşca bırakırken serbest bıraktığı ellerinden kurtulup evden çıktım .
Bir Ay Norveç te kalamazdım çok fazlaydı, uzayın benim desteğime ihtiyacı vardı ama zorlayarak degil .
Metrobüse binmeden Limonatayı alıp bindim .
Bir saatin sonunda Alinin evine gelmiştim .
Bahçe kapısından girip ön bahçeye doğru yürüdüm tahmin ettiğim gibi Ali de oradaydı .
Sessizce Aliye yaklaştım Elinde tuttuğu sigaranın dumanını üfürüyordu .
Elimde tuttuğum limonatayı Alinin yanındaki masaya bıraktım , dalgın oldugu için Limonatayı koyarken fark etmeyip koyduktan sonra fark etti .
Limonatayı görür görmez bana dönüp şaşkın bir yüzle " Zeynep " dedi .
Hiç birşey demedim sadece Alinin elindeki sigarayı alıp söndürdüm .
Ben öylece bakarken Ali dayanamayıp konuştu .

" Uzayla gidiyordun "

" Ben seni bırakıp gitmek istemedim "

Ali oturduğu yerden kalkıp karşıma geçti elleri kollarımı tutup öylece sessizce gözlerime baktı sonra yavaşca yutkundu .

" Ali bırakıp gitmek kolay degil "

" Ne diyorsun sen , sen daha demin demiyormuydun Uzayla Norveçe gidicem bir ay orada kalacağım diyen sen değilmiydin Zeynep . "

" okadar kolay değil işte Ali , seni bırakıp gidemiyorum . "

" Nasıl ya seni bırakıp gidemiyorum , senin kendin ben Uzayla gitmek istiyorum demedin mi ? "

Ağlamak üzere olan titreyen sesimle
" okadar kolay değil işte anlasana " dedim zar zor yutkunarak .
Ali bana şaşkınca bakarken gözümün içinde olan yaşlar kendini salıverip yanaklarıma süzüldü .

" Uzay da iyi değil anlamıyorsun onu yalnız bırakmak istemiyorum ama seni görmeden gitmek istemedim , kolay olmuyor okadar . "

" Gitmek bi bana zor , sevdiğim herkese kolay bütün çevreme kolay bi bana zor anlıyormusun . "

Alinin beni tuttuğu kolları sıkıca kavrayıp " Ali beni dinlermisin lütfen " dedim .
Ali ise yüzümü elleri arasına alarak
" Delirttiniz manyak ettiniz beni ya , uzay bi yandan saldırıyor , kaç yıllık arkadaşım Ayhan git buralardan diyor .
Sende bi yandan Uzayla gidicem diyorsun bi yandan da seni bırakıp gidemedim diyorsun .
Bak bu bi şakaysa yemin ederim . "

Ali bağırarak konuşurken korkuyla hızla geri çekildim hiç bana böyle bagırmamıştı .
Korkuyla Aliye bakarken bir kaç adımımı geri attım, adeta Alinin gözlerinden ateş püskürüyordu .

" Ali ya ne yapıyorsun? noluyor ya ? "

Ali dolan gözleri ile bana bakarak yaklaştı sıkıca sarırdı .
Kırık parçalar birleşiyor gibi birbirimizi tamamladık .
Boşta kalan ellerimi Alinin beline dolayıp sıkıca sardım .
Nedense Aliye sarılınca tüm kırıklar tamamlanıyor du .

Oy ve yorum yapmayı unutmayın sizi seviyorum .

Instagram : sumeyra_ugur_

(-:

 SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin